Paulo Coelho : Ταξιδεύοντας (Οι προτροπές ενός μοναδικού ταξιδιώτη)

(To κείμενο που ακολουθεί αποτελεί μετάφραση ενός άρθρου, που έγραψε ο ίδιος σε μία στήλη του περιοδικού “Aeroports de Paris, Magazine, No 40, Octobre 2009” με τίτλο Paulo Coelho: Inedit/Unreleased. Κάθε μήνα οι συντάκτες του περιοδικού ζητούν από έναν συγγραφέα να διηγηθεί μία πρωτότυπη ιστορία υπό τον τίτλο "Η ιστορία ενός ταξιδιού". Για τον μήνα Οκτώμβριο  λοιπόν, φιλοξένησαν τις συμβουλές για τους ταξιδιώτες του συγγραφέα του "Αλχημιστή".)

Από πολύ νεαρή ηλικία συνειδητοποίησα ότι, για μένα, το ταξίδι είναι ο καλύτερος τρόπος μάθησης. Δεν έχασα ποτέ την ψυχή του προσκυνητή και αποφάσισα να μοιραστώ κάποια από τα μαθήματα εναγκαλιζόμενος την ελπίδα πως ίσως αποδειχθούν χρήσιμα στους συνοδοιπόρους προσκυνητές.

1. Αποφύγετε τα μουσεία. Αυτή η συμβουλή μοιάζει παράλογη αλλά ας το σκεφτούμε για ένα λεπτό: όταν βρίσκεστε σε μία άγνωστη πόλη, δεν είναι πολύ πιο ενδιαφέρον να αναζητήσετε και να βιώσετε το παρόν του, περισσότερο από το παρελθόν; Κάποιοι άνθρωποι αισθάνονται υποχρεωμένοι να επισκεφτούν τα μουσεία, διότι από την νεαρή τους ηλικία έχουν διδαχθεί ότι το ταξίδι είναι απλά το να αναζητείς αυτού του είδους τον πολιτισμό. Δεν αμφισβητώ την σπουδαιότητα των μουσείων αλλά το να τα επισκεφτεί κανείς απαιτεί χρόνο και αντικειμενικότητα – οφείλεις να γνωρίζεις αυτό που θες να δεις, ειδάλλως φεύγεις νοιώθοντας ότι έχεις δει έναν αριθμό πραγμάτων, τα οποία είναι ουσιώδη για τη ζωή σου αλλά αγνοώντας αρκετά σχετικά με το γιατί.

2. Συχνάστε σε Bars. Εκεί είναι το μέρος όπου η ζωή της πόλης εξελίσσεται, όχι μέσα στα μουσεία. Τα Bars δεν είναι Discos, είναι μέρη όπου οι άνθρωποι συναντώνται για ένα ποτό ή για να περάσουν λίγη ώρα και μέρη όπου οι άνθρωποι είναι πάντα πρόθυμοι να συζητήσουν. Αγοράστε μία εφημερίδα και καθίστε πίσω παρακολουθώντας τις αφίξεις και τις αποχωρήσεις. Αν κάποιος ξεκινήσει συζήτηση –δεν έχει σημασία το θέμα- απλά συμμετέχετε! Δεν μπορείτε να κρίνετε πόσο όμορφο μπορεί να γίνει ένα μονοπάτι  απλά κοιτώντας τα πρώτα μέτρα του.

3. Δημιουργείστε επαφή. Ο καλύτερος τουριστικός οδηγός είναι εκείνος, που ζει στην περιοχή, γνωρίζει αρκετά επ’ αυτού, είναι περήφανος για την πόλη αλλά δεν δουλεύει για κανένα ταξιδιωτικό γραφείο. Βγείτε έξω στους δρόμους, επιλέξτε κάποιους, στους οποίους θα θέλατε να μιλήσετε και ρωτήστε τους κάτι: («Πού μπορώ να βρω τον καθεδρικό ναό; Πού είναι το ταξιδιωτικό γραφείο;) Αν αυτό δεν πιάσει, δοκιμάστε κάποιον άλλον. Σας εγγυώμαι ότι μέχρι το τέλος της ημέρας θα έχετε βρει εξαιρετική παρέα.

4. Προγραμματίστε να ταξιδέψετε μόνος/μόνη ή αν είστε παντρεμένος/η τότε μαζί με τον/την σύντροφό σας. Ταξιδεύοντας με αυτόν τον τρόπο απαιτείται λίγο περισσότερη προσπάθεια γιατί κανείς άλλος δεν θα είναι εκεί να σας φροντίσει αλλά είναι ο μόνος τρόπος για να αφήσετε ουσιαστικά την δική σας χώρα πίσω σας. Τα οργανωμένα ταξίδια αποτελούν απλά μία διακριτική μεταμφίεση του να ταξιδεύεις απλά για να μιλήσεις την δική σου γλώσσα, να ακολουθήσεις τις οδηγίες του ξεναγού της ομάδας και να δίνεις περισσότερη σημασία στα κουτσομπολιά μέσα στην ομάδα παρά στα μέρη που στην πραγματικότητα επισκέπτεσαι.

5. Μην προσπαθήσετε να συγκρίνετε. Μην συγκρίνετε τίποτα – όχι τιμές, ούτε καθαριότητα, ούτε ποιότητα ζωής, ούτε τρόπους μεταφοράς- τίποτα! Δεν ταξιδεύετε για να επιβεβαιωθείτε ότι ζείτε υπό καλύτερες συνθήκες σε σύγκριση με τους άλλους ανθρώπους. Είστε εκεί βασικά για να ανακαλύψετε πώς ζουν οι άλλοι, τι μπορείτε να μάθετε από αυτούς, τι αντιλαμβάνονται ως καθημερινή πραγματικότητα και τι νομίζουν εκείνοι ότι είναι εξαιρετικό.

6. Οικειοποιηθείτε την αρχή ότι όλοι σας καταλαβαίνουν. Ακόμη και αν δεν μιλάτε την γλώσσα της χώρας την οποία επισκέπτεστε, μην στεναχωριέστε. Έχω βρεθεί σε πολλά μέρη όπου ήταν αδύνατο για μένα να επικοινωνήσω με λέξεις. Εντούτοις υπήρξα πάντοτε ικανός να βρω βοήθεια, να πάρω οδηγίες, να μου γίνουν χρήσιμες προτάσεις ακόμα και να βρω αρραβωνιαστικιές. Κάποιοι άνθρωποι πιστεύουν ότι το να ταξιδεύεις μόνος σημαίνει ότι θα περπατήσουν κατά μήκος του δρόμου και θα χαθούν για πάντα. Χρειάζεστε απλά την κάρτα του ξενοδοχείου στο πορτοφόλι σας, σε περίπτωση που χρειαστείτε να πάρετε ταξί και να δείξετε στον οδηγό πού πηγαίνετε.

7. Μην αγοράζετε πολλά πράγματα. Ξοδέψτε τα χρήματά σας σε πράγματα, που δεν χρειάζεται να κουβαλήσετε. Μία σπουδαία νύχτα στο θέατρο, γεύματα σε εστιατόρια και εξορμήσεις. Στο σημερινό παγκοσμιοποιημένο κόσμο του διαδικτύου, μπορείτε να αγοράσετε οτιδήποτε επιθυμείτε χωρίς να χρειάζεται να πληρώσετε το υπέρβαρο των αποσκευών.

8. Μην προσπαθείτε να δείτε τον κόσμο μέσα σε ένα μήνα. Είναι πολύ καλύτερο να περάσετε 4 ή 5 ημέρες σε μία πόλη παρά να επισκεφτείτε 5 πόλεις σε μία εβδομάδα. Μία πόλη είναι μία γυναίκα γεμάτη καπρίτσια που θα ξελογιαστεί μονάχα και θα αποκαλύψει πλήρως τον εαυτό της στον δικό της επαρκή χρόνο.

Όταν ήρθα για πρώτη φορά στο Παρίσι τη δεκαετία του ’90, ήμουν ακόμη άγνωστος σαν συγγραφέας εδώ (σ.μ. στη Γαλλία). Είχα προσκληθεί από τον εκδότη μου για την παρουσίαση του βιβλίου μου «Ο Αλχημιστής», το οποίο έγινε bestseller στη Γαλλία και άνοιξε την πόρτα για τις γαλλικές εκδόσεις της δουλειάς μου. Θυμάμαι ότι έφτασα ένα Σαββατιάτικο πρωινό αφήνοντας ένα ολόκληρο σαββατοκύριακο ελεύθερο πριν την συνάντηση με τον εκδότη μου, έτσι αποφάσισα να περιπλανηθώ στους δρόμους. Είδα το Παρίσι σαν μία αληθινά πλούσια πόλη και ένοιωσα έξω από τα νερά μου. Ήταν σαν η ομορφιά όσων με περιτριγύριζαν να υπογράμμιζε την μοναξιά μου. Προκειμένου να αποτινάξω την μελαγχολία κάθισα στο τραπεζάκι μιας καφετέριας. Προς μεγάλη μου έκπληξη, ένα ζευγάρι, που καθόταν στο διπλανό τραπέζι, μου ξεκίνησε κουβέντα, ρωτώντας με αν ήταν η πρώτη μου επίσκεψη κ.τ.λ. Ήταν στα αλήθεια πολύ ευγενικοί άνθρωποι και μέσα σε λίγα λεπτά ένοιωσα ευπρόσδεκτος στην πόλη. Και αυτό το συναίσθημα δεν με εγκατέλειψε ποτέ. Κάθε φορά που επιστρέφω στο Παρίσι, είναι σαν να συναντιέμαι με μια παλιά φίλη.

9. Το ταξίδι είναι περιπέτεια. Ο Henry Miller είπε ότι είναι πολύ πιο σημαντικό να ανακαλύπτεις μία εκκλησία, που δεν έχει ακούσει κανείς ποτέ, από το να πας στην Ρώμη και να επισκεφτείς την Sistine Chapel μαζί με 200.000 άλλους τουρίστες που ουρλιάζουν στα αυτιά σου. Πήγαινε στην Sistine Chapel αλλά επιπλέον περιπλανήσου στους δρόμους, εξερεύνησε τα μονοπάτια, και άφησε τον εαυτό σου να ρουφήξει την ελευθερία του να αναζητάς κάτι απροσδιόριστο αλλά με την βεβαιότητα ότι θα το βρεις και πως αυτό θα αλλάξει τη ζωή σου.

(... Βάζει ιδέες.... Το ταξίδι στη μνήμη μόλις ξεκίνησε... Εδώ οι σκάλες του μετρό και μία μικρή ορχήστρα... καθώς την τέχνη την συναντάς εκεί που δεν το περιμένεις. Έξω απο αποστειρωμένα ωδεία και επίσημα ενδύματα...

ΥΣ... Πολύυυ σκάλα τέκνον μου...)