Καλό μεσημέρι.

Η αντίληψη ολονών είναι περιορισμένη. Καθορίζεται κατά κύριο λόγο από τις καταγραφές που έχουν γίνει κατά την διάρκεια της ζωής όσο και από τις γνώσεις που έχει αποκομίσει. Το αυτό ισχύει και για μένα. 
Κάποτε μου έκαναν συχνά την ερώτηση, - πώς είσαι τόσο σίγουρη για αυτό; Αν υπάρχει αντικειμενική αλήθεια, σίγουρα δεν είμαι ο εκφραστής της. Όσον αφορά την υποκειμενική μου αλήθεια, έχω την πολυτέλεια να επιλέγω στιγμές, που θα την εκφράσω με απολυτότητα. 
Το ξέρω πως δεν καταλαβαίνεις γιατί δεν έχουμε τις ίδιες αναφορές. Η πίστη και η αγάπη έχουν βρει η κάθε μια την δική της γέφυρα για αυτό. 
Ό,τι μου έδειξε η ζωή είναι πως ο καθένας μας όσο και αν λοξοδρομεί, πάντα επιστρέφει στην αληθινή του φύση. Τα παραμύθια, που έχουν κωδικοποιήσει τους μύθους μας δίνουν κάποιες πληροφορίες για τα αρχέτυπα γύρω από τα οποία κινούμαστε όλοι. 
Και κάθε ομάδα έχει τον δικό της κώδικα τιμής και αναγνώρισης. Το "τυπικό" είναι ο μανδύας του ουσιαστικού. Είμαστε σε ηλικία που μόνο τεχνικές αφομοιώνουμε πλέον. Και ξέρεις κάτι; Οι όποιες τεχνικές δεν είναι τίποτε παραπάνω από χαντρούλες και καθρεφτάκια. Μπορώ να σου μάθω την αξία στην αγορά κάθε λουλουδιού, πώς να το περιποιείσαι, δεν μπορώ να σου μάθω να τ' αγαπάς. Όχι αν μεγάλωσες με πλαστικά.
Δεν αγαπάς ό,τι δεν αναγνωρίζεις. 
Και δεν αγαπούμε μισούς ανθρώπους, μόνο άδεια πουκάμισα. Η αγάπη είναι λέξη ιερή. 
Στην Ιταλία υπάρχει ένα μοναστήρι όπου πηγαίνουν τους δαιμονισμένους για εξορκισμό. Ο ιερέας βγαίνει κάποιες φορές με σκέτο νερό. Οι δαιμονισμένοι κοροιδεύουν ενώ οι ψυχικά άρρωστοι πέφτουν στο πάτωμα ουρλιάζοντας πως καίγονται. Ακόμα και αν η ιστορία είναι φανταστική, πάντοτε έχει κάτι να μας πει. 
Και ξέρεις κάτι τελευταίο; Όλοι μας έχουμε τις πληροφορίες που μας χρειάζονται. Όλοι. Ακόμα και στον παράδεισο, οι πρωτόπλαστοι είχαν την πληροφορία να μην γευτούν τον απαγορευμένο καρπό αλλά το έκαναν. Λες εμείς να μην το είχαμε αυτό; Καλό μεσημέρι.