Είναι φορές που δε θέλω να μιλήσω. Είναι άλλες που θέλω αλλά δεν έχω κανέναν. Είναι και κάποιες σπάνιες που άνθρωποι με σταματούν για να μου πουν ευχαριστώ για κάτι που έκανα μα εγώ δεν το θυμάμαι, ούτε αυτούς…. Και τότε θέλω να το βάλω στα πόδια.
Παρασκευή, Σεπτεμβρίου 18, 2009
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
2 σχόλια:
Αντε καλέ, πες ένα παρακαλώ δε κάνει τίποτα και φύγε!
Τίποτα δεν γίνεται για ένα άδειο πουκάμισο..
έχω 1 τεχνικό πρόβλημα... όταν κοκκινίζω... κατεβάζω παροχή!
εδώ ολόκληρος Τρωικός Πόλεμος έγινε για ένα άδειο πουκάμισο... Τόσα τεκνά χαθήκανε... τι να πρωτοθυμηθώ... Αχιλλέας, Έκτορας κτλ... και εσυ μου λες τίποτα?
Δημοσίευση σχολίου