Θεατρική παράσταση: "8 γυναίκες" θέατρο Πειραιώς 260, σκηνοθεσία Ν. Καραθάνου, κριτική

Το έργο "8 γυναίκες" ( ή "8 γυναίκες κατηγορούνται" όπως είχε παρουσιαστεί στο παρελθόν) του Robert Thomas συνδιάζει το musical με μια ιστορία μυστηρίου και συγκεκριμένα τη διαλεύκανση 1 φόνου. Στο cinema παρουσιάστηκε με την γαλλική παραγωγή 8 femmes.

Σε μία έπαυλη κατά την διάρκεια των πρετοιμασιών για τα Χριστούγεννα ο κύριος του σπιτιού και μοναδικός άντρας της έπαυλης δολοφονείται. Ύποπτες είναι και οι 8 γυναίκες του σπιτιού καθώς όλες έχουν κίνητρο και με τον τρόπο αυτό ξεκινά η προσπάθεια ανεύρεσης της δολοφόνου ενώ παράλληλά ξεδιπλώνονται οι ιστορίες των 8 γυναικώνμε όλες τις μέχρι στιγμής ανομολόγητες πτυχές τους συνοδευόμενες από τραγούδια σε έναν απροσδόκητο συγκερασμό γέλιου και συγκίνησης που πλησιάζει ανατριχιαστικά τον κλαυσίγελο.


Το έργο παρουσιάζεται στο θέατρο Πειραιώς 260 σε σκηνοθεσία Ν. Καραθάνου για δεύτερη φορά (με μια μόνο αλλαγή στην αρχική διανομή) με 8 άνδρες να υποδύονται τους αντίστοιχους γυναικείους ρόλους. Η μετάφραση είναι του Κοσμά Φοντούκη και τα σκηνικά-κοστούμια της Ελλης Πακωνσταντίνου. Παίζουν (αλφαβητικά) οι: Θανάσης Ιωάννου, Νίκος Καραθάνος, Γιάννης Κότσιφας, Χρήστος Λούλης, Αργύρης Ξάφης, Χρήστος Στέργιογλου, Κοσμάς Φοντούκης, Αιμίλιος Χειλάκης, Νίκος Χατζόπουλος. Στην παράσταση παίζει ζωντανά τριμελής μουσική ομάδα.

Δεν το παρακολούθησα προσωπικά αλλά μια φίλη blogger, που είδε την παράσταση, μου έστειλε την καλύτερη θεατρική κριτική για το έργο από όλες όσες έχω διαβάσει και πιστεύω πως αξίζει τον κόπο να την μοιραστώ μαζί σας ακριβώς όπως μου την έστειλε, περιγράφοντάς την σε ένα οικείο της πρόσωπο.

"Λοιπον 8 γυναικες. Κατ'αρχην ο χωρος ειναι απαραδεκτος.Οχι γιατι ειναι μια παλια αποθηκη που ουτε βαψιμο δεν εχουν κανει αλλα γιατι ειναι τελειως αντιθεατρικος χωρος.Δηλαδη τεραστιος, με καρεκλες σκηνοθετη πλαστικες (!!!) που σου πιανεται ο κωλος, και που για ν'ακουσεις αν εισαι μετα τη μεση πρεπει να βαλεις ακουστικα ή να ουρλιαζουν οι ηθοποιοι.
Αυτο αυτοματα σε ξενερωνει.
Η παρασταση ειναι πολυ καλη. Οχι καταπληκτικη αλλα πολυ καλη. Τι εννοω. Η σκηνοθεσια του Καραθανου εχει πετυχει αφ'ενος να σε πεισει οτι και οι 8 ειναι γυναικες χωρις να μιμουνται σε τιποτα καμια γυναικεια μανιερα και αφ' ετερου εχει μια κινησιολογια που εχει ενεργο ρολο. Κατι σαν χορος σε αρχαια τραγωδια. Ο τροπος που περπατανε και κτυπανε τα φουστανια πχ μπορει να δειχνει καποιες φορες θυμο ή αλλες αγωνια.
Το χιουμορ του εργου βγαινει ολο μεσα απ' τη κινηση και καποια ευρηματα σκηνοθετικα οχι τοσο απ'τις ερμηνειες.
Τα σκηνικα ειναι ενα παιγνιδι ασπρου-μαυρου που μ'αρεσε παρα πολυ και υπαρχει και ζωντανη ορχηστρα. Η μουσικη ηταν μαλλον μετρια οπως και τα τραγουδια με εξαιρεση δυο του Λουλη και του Καραθανου.
Τωρα οι ερμηνειες, δεν ειναι ολες καλες.Ο Καραθανος σαν Αυγουστα ειναι αριστος, πραγματικα παρα πολυ καλος. Ο Στεργιογλου σαν μανα επισης καταπληκτικος. Ο Λουλης- Λουιζ καποιες στιγμες που αφηνοταν ηταν πολυ καλος αλλα γενικα μαλλον τον φοβηθηκε τον ρολο.Οι υπολοιποι απλα καλοι εως αδιαφοροι, δεν θυμαμαι πως τον λενε αυτον που επαιζε την Κριστιν αλλα δεν μ'αρεσε καθολου.
Και φτανω στο μωρο μας. Κατ'αρχην αν ειχες δει το εργο στο σινεμα ειναι ιδιος η Φανυ Αρνταν! Ομως τι να σου πω, ερμηνευτικα ηταν εκει και δεν ηταν. Οχι πως ηταν κακος αλλα ηταν καπου αλλου, ηταν καπως.
Ακου ομως τι εγινε στο τελος.
Οταν τελειωσε, σβηνουν τα φωτα και ξαναναβουν για να υποκλιθουν.
Υποκλινονται ολοι εκτος απ''το μωρο το οποιο εκλαιγε!!!!
Ε καλα λεω συγκινηθηκε που με ειδε αλλα οχι κι ετσι. Το κλαμα εγινε λυγμος καλε τι να σου λεω ειχε πλανταξει το παιδι πανω στη σκηνη ενω ολοι οι αλλοι κανανε υποκλισεις!! Τελικα πηρε το μικροφωνο ο Καραθανος και ειπε οτι η παρασταση αφιερωνεται στον Παπαχρονη και γι'αυτο και το κλαμα. Δεν ειχε προλαβει να τελειωσει ο Καραθανος και το χειροκροτημα κι ο Αιμιλιος εφυγε τρεχοντας και παραπατησε στα σκηνικα και σχεδον επεσε! Ηταν συγκινητικος πραγματικα γιατι δεν τοπαιζε, τα ματια του ηταν κατακοκκινα και μαλλον ετσι εξηγειται και η ερμηνεια του."

ΥΣ. Το μωρό είναι ο Αιμίλιος Χειλάκης ;)

Η θεατρική μου ανταποκρίτρια ετοιμάζεται να παρακολουθήσει την Μήδεια.
Την αγάπη σας παρακαλώ (στα σχόλια) προκειμένου η Fantom Duck του θεάτρου να αποστείλει νέα κριτική, την οποία δεσμεύομαι (και παράλληλα την απειλώ) να την ανεβάσω εδώ!