Κλέβοντας....

Αγαπημένη μου Άη Βασίλω…

Δεν σε γνωρίζω… και για να σου πω ένα μυστικό… δεν πιστεύω σε σένα και τελευταία την παλεύω για να μην σταματήσω να πιστεύω στους ανθρώπους.

Φυσικά και δεν το σκέφτηκα μόνη μου να σου γράψω. Με έπιασαν οι αδιακρισίες μου και διάβασα το γράμμα της Θείας Ντόννας, ζήλεψα και να ‘μαι και εγώ να φλυαρώ μιας και την πρωτοχρονιά έχω κλείσει να δουλεύω στο «Μέγαρο»… χωρίς τον παίδαρο φυσικά.

Τώρα υποθέτω ότι θα έπρεπε να σου πω ότι ήμουν καλός άνθρωπος την προηγούμενη χρονιά.  Δεν ήμουν…. Μαλάκας ήμουν, με εξαιρετική επιτυχία. Η χρονιά που θα χαθεί σε λίγο πέρασε σαν ένα ατέλειωτο roller coaster. Σαν τηλεοπτική σειρά χωρίς διαλείμματα για διαφημίσεις. Δυστυχώς….

Είχε κοσμικές εμφανίσεις με κορυφαία την grante εμφάνισή μου σε γάμο με ροζουλί αμφίεση όπου ήμουν σαν φαλαινο-φλαμίνγκο. Όταν είδα τις φωτογραφίες λαχτάρησα.  Αλλά χρειάστηκε να αποκτήσω ακόμα 1 νέο φίλο, τον κύριο Helicobacter Pylori για να αποφασίσω ότι πρέπει να κάνω δίαιτα. Τι έχασα μέχρι στιγμής; Την ψυχραιμία μου!

Γενικά αυτός ο Κρόνος ήταν ένα αδιάκοπο σκωτσέζικο ντουζ. Να σε κάψω Γιάννη μ’, να σ’  αλείψω λάδι. Άνθρωποι που μπαινόβγαιναν από τη ζωή μου. Άνθρωποι που μοιραστήκαμε γέλια και κλάματα, άνθρωποι που με μαχαίρωσαν πισώπλατα για να χαθούμε ξανά. Και κάπως έτσι ξεθωριάζουν μέσα μου οι άνθρωποι, φεύγω, το βάζω στα πόδια αθόρυβα… Αλλά από την άλλη γνώρισα και ανθρώπους, που άξιζαν πραγματικά, που ζέσταναν τις στιγμές και την ψυχή μου. Ανθρώπους που με προχώρησαν παρακάτω… που γνώρισα μέσα από τα μάτια τους άλλους ανθρώπους, μέρη και καταστάσεις, που αλλιώς δεν θα τα γνώριζα ποτέ. Ανθρώπους που θέλω να μείνουν στη ζωή μου και να μετράμε χρόνια και χρόνια γνωριμίες.

Ακόμα μία χρονιά μίσησα το τηλέφωνο και το ξεχνάω συστηματικά πλέον στα πιο απίθανα μέρη. Όλο προβλήματα υγείας… Δάκος έπεσε, περονόσπορος έπεσε… δεν μπορώ να πω… αλλά οι γνωστοί μοιάζουν με την παροιμία… με τον ήλιο τα βάζω με τον ήλιο τα βγάζω τι έχουν τα έρμα και ψοφάνε; Όχι ότι εγώ ήμουν καλύτερα. Ένα χρόνιο πρόβλημα στο πόδι με οδήγησε σε κατάχρηση αναλγητικών και αυτό ένα βράδυ σε άπνοια. Ήταν σαν ένα τεράστιο φορτηγό με πλάκωσε ξαφνικά. Έχοντας παραλυμένο κάθε μυ μου, βλέποντας τα πάντα να μαυρίζουν και απλά να πέφτεις. Να έχεις συναίσθηση και να μην μπορείς να κάνεις τίποτα…. Ευτυχώς ο Θεός με προστάτευσε από την βλακεία μου και κάποια λεπτά αργότερα συνήλθα. Τότε τα έκοψα μαχαίρι όλα και συνειδητοποίησα ότι είχα χάσει τον έλεγχο. Και τότε μου ήρθε το χαστούκι. Ένας δικός μου άνθρωπος… νέος… είχε καρκίνο για 2^η φορά σε 6 μήνες. Γνωρίζω αρκετά για την περίπτωση…. Αλλά δεν ήθελα να παραδεχτώ τίποτα και συνεργάτες για να με «βοηθήσουν» μου έκαναν ανακεφαλαιώσεις καθημερινά εκ περιτροπής. Σχεδόν τους μίσησα. Δεν θέλω να ξέρω. Μην μου βάζετε την ταμπέλα που φορώ στους αγνώστους. Δεν μιλάμε για κάποιον που θα ξεχάσω μόλις φύγει. Μιλάμε για δικό μου άνθρωπο. Έχω δικαίωμα να μην είμαι επιστήμων, να μην είμαι αντικειμενική, ψύχραιμη… να μην είμαι ιατρός… αλλά άνθρωπος. Αλλά δεν στο συγχωρεί κανείς αυτό… και κυρίως ο χρόνος….

Αλλά η χρονιά αυτή… αν και σκύλα έφερε και τρομερές στιγμές. Μου έφερε έναν έρωτα απρόσμενο και την ευτυχή συγκυρία να μπορώ να το μοιραστώ με αρκετούς εκτός από τον άμεσα ενδιαφερόμενο. Το καλοκαίρι λοιπόν ζήσαμε μεγάλες στιγμές που θα έκαναν 15χρονα να κοκκινίσουν από τη ζήλια τους. Γιατί όταν την πατάς κάνεις μονίμως τα ίδια πράγματα, απλά μεγαλώνοντας έχεις τους γνωστούς και τις ευκαιρίες να τα κάνεις ακόμα καλύτερα! Από το όλο σκηνικό μόνο ο μακαρίτης ο Μπονάτσος έλειπε να φωνάξει… «Ρωτήσαμε 100 ανθρώπους και ψάχνουμε τις 5 δημοφιλέστερες απαντήσεις….» Με άλλους φίλους να λένε «προχώρα»… με άλλους να λένε «ΜΑΖΕΨΟΥ!!!» οι μέρες περνούσαν γεμάτες γέλια, τσιγάρα και μικρές συνομωσίες.

 Όταν τον έρωτα τον μοιράζεσαι…. Τον ζεις… Όταν είναι μονόπλευρος τότε το ρίχνεις στην φιλοσοφία. Τι είναι ο κάβουρας, τι είναι το ζουμί του…. Και άλλα τέτοια συγκλονιστικά, που μπορεί να μην αλλάζουν στο ελάχιστο τη ζωή σου αλλά γλυκαίνουν την χυλόπιτα… όσο το πικραμύγδαλο. Ευτυχώς είχα ανθρώπους να τον μοιραστώ αλλιώς εδώ θα είχε γεμίσει ιστορίες.

Ιστορίες; Για αυτά θα σου πω αργότερα…. Έχω να ρίξω κάτι μπετά στον οδοντίατρο και έρχομαι.