ΑΚΡΟΒΑΤΩ

Με το τσιγάρο αναμένο στο χέρι περιμένω. Ραντεβού για καφέ και με έχουν στήσει. Δεν πειράζει συνήθως αργώ εγώ. Καθώς περιφέρομαι μήπως έχουμε χαθεί, βλέπω έναν άνθρωπο ντυμένο παράξενα να αιωρείται. Πλησιάζω. Όχι δεν αιωρείται. Είναι κρεμασμένος σε ένα σκοινί ανάμεσα σε 2 δέντρα και κάνει ακροβατικά. Έχει μια κόκκινη μύτη και αστείες ομπρελίτσες και κάνει ακροβατικά. Φορά κοντομάνικο και σε μένα η μύτη έχει γίνει μόνη της κόκκινη από το κρύο. Πλησιάζω και άλλο και χαμογελώ. Χειροκροτώ αδέξια με το τσιγάρο στα χέρια. Χειροκροτώ τον νεαρό που είναι ξένος και με κάνει να χαμογελώ. Ναι, δεν είναι όλα νεκρά σ'αυτή τη γαμημένη πόλη. Υπάρχει ζωή. Όσο ένας νεαρός τολμά να κρέμεται σ' αυτόν τον αέρα με ένα κοντομάνικο εγώ θα χειροκροτώ με το τσιγάρο στο χέρι να γεμίζω στάχτες. Μου έφτιαξε την μέρα. Έτρεξα να του δώσω σχεδόν ότι είχα στο πορτοφόλι μου. Δεν μετράται με χρήματα αυτή η ανάσα ζωής. Μετά συνειδητοποίησα ότι δεν με έφταναν για την έξοδο. Πλήρωσε ο συνοδός. 2 σπάνια φαινόμενα στριμωγμένα το ίδιο απόγευμα. και γω σιγοτραγουδώ...

ακροβατώ κοντά σου.. ακροβατώ...
θα ψάξω τις λέξεις και θα βρω τις σωστές
θα σπάσω το γόρδιο δεσμό με κλωτσιές...

δεν θυμάμαι τα παρακάτω λόγια αλλά αυτό δεν με κάνει λιγότερο χαρούμενη.

καληνύχτα...

ακροβατώ...
...ναι κάνε ό,τι θες!!!