Εκλογές 2009

Για μένα....

Στην οικογένεια μου έχουμε μια συνήθεια. Κάθε που είναι κάτι σημαντικό μαζευόμαστε όλοι και πρέπει να βγάλουμε φωτογραφία οικογενειακή με το πρόσχημα ότι την επόμενη φορά μπορεί να μην τα καταφέρουν όλοι είτε ότι μπορεί να μην υπάρξει επόμενη φορά.
Όποιος νομίζει ότι είναι κάτι απλό, πλανάται πλάνη οικτρά. Βρες τον φόντο, να αρχίσουν τα σχόλια, ποιος είναι ντυμένος καλά και ποιος όχι (να τσακιστεί να πάει να αλλάξει), να αρχίσουν τα ιεραρχικά και το κυρίως η θέση μέσα στο πλάνο.

Αυτό το
"δεξιά, πιο δεξιά... εεε πήγες τόσο δεξιά που σχεδόν βγήκες από τη φωτογραφία,
αριστερά,
πιο μπροστά,
πιο πίσω...."
γίνεται ένας χαμός μέχρι να φωνάξουν όλοι με μια φωνή
"Βγάλ' τη φωτογραφία να τελειώνουμε"

Κοιτάζοντας πίσω βλέπω ότι είμαι σε ελάχιστες από αυτές τις φωτογραφίες... γιατί συνήθως εγώ τραβούσα με την φωτογραφική.
Μικρές στιγμές για την επόμενη φορά που κάποιοι δεν θα τα καταφέρουμε!

Για έναν περίεργο λόγο ενώ οι εικόνες είναι για τους άλλους, η μουσική είναι πάντα για μένα.
Χαμογελάστε! Είστε η σημερινή μου φωτογραφία :)

Ελευθερία Αρβανιτάκη:Πες μου
Στίχοι: Νίκος Μωραΐτης



ελάτε να σας δείξω τώρα πώς γίνεται σωστά
Lara Fabien Je t' aime





ΥΣ Σημασία δεν έχουν οι φωτογραφίες αλλά οι αγκαλιές ;) Οι φωτογραφίες είναι για τους άλλους, οι αγκαλιές είναι για μας.

Once in a Blood Moon I

Blogger, blogger behind the screen

Tell me, did you hear them when they screamed?

Τι θα έδινες για να αλλάξεις τη ζωή σου; Τον χρόνο σου; Την ψυχή σου; Κάποιον άλλον άνθρωπο;

Τι είσαι πρόθυμος να θυσιάσεις για μια ψευδαίσθηση; Πόσους θα προσέφερες αντάλλαγμα για να την κρατήσεις ζωντανή; Πες μου, αλήθεια, τις διαλέγεις τις ψευδαισθήσεις σου ή σε διαλέγουν; Για να δω τα χέρια σου, τι κρατάς για πληρωμή;

Κρύψου πίσω από την οθόνη, -εκεί σε βλέπω καλύτερα- και άσε με να σου πω ακόμα μία ιστορία, όσο οι άλλοι ακολουθούν τα ίχνη που αφήνεις πίσω σου. Ξεκινούν από μια μικρή τελεία, ένα ασήμαντο, αδιάφορο σημείο και τραβώντας μια ημιευθεία σε ψάχνουν, να σε βρουν, να σ’ αρπάξουν. Δεν υπάρχει πια διαφυγή. Μην παλεύεις. Δεν έχει νόημα. Στα ακροδάκτυλά τους δεν είσαι ο θεατής, το θέαμα είσαι. Δεν είσαι στις θέσεις των θεατών, στην σκηνή είσαι και μετράς σε νούμερα την επιτυχία ή την ευτυχία, ανάλογα την ανάγκη σου. Άζυμος άρτος και τα λιοντάρια να σε βολιδοσκοπούν. Είσαι έτοιμος να γίνεις Θεός; Έμαθες να είσαι άνθρωπος; Χόρτασες; Αντέχεις; Μπορείς; Θες; Νομίζεις, αλήθεια, ότι μας ένοιαξε ποτέ;

Ανάμεσα σε πληκτρολόγια, που κωδικοποιούν παράλληλους κόσμους και εικονικά προσωπεία, σταμάτησε για λίγο την φασαρία και αφέσου, μέχρι να γίνεις μια ψευδαίσθηση και εσύ. Άκου. Έρχονται για σένα. Κοίτα. Αυτό που ήθελες, έχει ήδη βγει στο ταξίδι. Ό,τι ευχήθηκες, ό,τι ζήτησες, ό,τι ψιθύρισες ανάμεσα στα όνειρά σου… αλλά πες μου, χρησιμοποίησες τις σωστές λέξεις για να το περιγράψεις; Όλες; Δεν ξέχασες καμία; Θα το ρισκάρεις;

Έχεις νοιώσει ποτέ εκεί που κάθεσαι ότι τίποτα δεν είναι αυτό που φαίνεται; Πως τίποτα δεν είναι τυχαίο; Πως κάποια στιγμή εκεί που κάθεσαι στον υπολογιστή και έκανες ότι και κάθε άλλη μέρα, κάποιος σου φυτεύει στον κρόταφο ένα μικρό αθέατο ρολόι, που αρχίζει να μετρά αντίστροφα; Το νοιώθεις, ακόμα και αν δεν το βλέπεις. Ξέρεις πως η αντίστροφη μέτρηση έχει ήδη αρχίσει αλλά ποτέ δεν ξέρεις πότε ακριβώς μηδενίζει.

Ο Τάκης άνοιξε τον υπολογιστή, συνδέθηκε στο internet και έβαλε μουσική. Η ζωή ήταν απλή και θα έκανε τα πάντα για να την κρατήσει έτσι. Σε ένα σύντομο παρελθόν είχε καταφέρει να στριμώξει πολλά και περισσότερο από όλους τον ίδιο του τον εαυτό. Δυστυχώς μια ζωή σαν μυθιστόρημα είναι γοητευτική σε τρίτο πρόσωπο, σαρκοβόρα σε δεύτερο και σε πρώτο πάντα μοναχική. Άρχισε να ανοίγει ένα-ένα τα παράθυρα. Απορροφημένος καθώς ήταν, δεν άκουσε το πιστόλι που όπλιζε.

Νέα γνωριμία. Φωτογραφίες. Τηλέφωνο. Όπως τόσες άλλες φορές. Αλλά αυτή η φορά θα ήταν διαφορετική. Στον κρόταφό του το χρονόμετρο είχε αρχίσει να μετρά ήδη αντίστροφα. Ήταν θέμα χρόνου να βρεθούν από κοντά και συμβεί ό,τι συνέβη.

Οι περισσότεροι κάνουν το λάθος να συγχέουν τον έρωτα με τον πόλεμο. Μα ο έρωτας δεν τρέφει αιχμαλώτους, δεν συνθηκολογεί, δεν υψώνει άσπρες σημαίες, δεν έχει έλεος. Δεν μένει κανένας να μετρήσει απώλειες το ξημέρωμα. Αν μείνει, δεν ήταν έρωτας, ούτε για μια στιγμή. Ένα πιστόλι μόνο παγωμένο ανάμεσα στα μάτια και ποτέ δεν μπορείς να δεις καθαρά ποιος το κρατά. Παρακαλάς, ικετεύεις να εκπυρσοκροτήσει μα δεν είναι το δικό σου χέρι στην σκανδάλη, παρά μόνο το αίμα που ζωγραφίζει το ασπρόμαυρο, που διαλέγουν να σου φορέσουν. Την ίδια στιγμή, κάπου αλλού, κάποιος γυρίζει το κεφάλι νομίζοντας πως άκουσε κάτι. Τίποτα. Εκεί. Αλλού, κόκκινο να τρέχει, πορφυρά ποτάμια να ξεπλένουν το λίγο, που δεν ήταν ποτέ αρκετό για να σε σώσει.

Όλοι θέλουν να γείρουν κάπου και να ξεκουραστούν για λίγο, για μια ζωή, ή μέχρι να βρουν την θέληση ή το κουράγιο να σηκωθούν και να αρχίσουν να περπατούν μόνοι ξανά. Όμοια και ο Τάκης, έγειρε και αυτός πάνω σε κρεβάτια, σε κωδικούς δυαδικούς και κόσμος πέρναγε από το γυάλινο κλουβί του. Μια παράξενη πεταλούδα. Μα κανένας δεν θέλει να χαζεύει τις πεταλούδες πάνω από έναν κύβο ζάχαρη.

Καρφίτσες, να ανοίξουν τα φτερά τους, να σταματήσουν να κινούνται, να σταματήσουν να αναπνέουν, να μην είναι παρά μόνο αυτό που διαλέγουν οι άλλοι. Υπάρχεις μόνο αν υπάρχω εγώ. Υπάρχεις για μένα, για τη στιγμή που θα σε διαλέξω να γίνεις η πεταλούδα μου, πριν σε σκορπίσω φυσώντας φτωχή μου χρυσόσκονη την στιγμή που θα φεύγω. Δεν έχεις άλλη επιλογή παρά μόνο να πέφτεις, λάμποντας, τουλάχιστον όσο κρατάνε τον προβολέα σου αναμμένο. Ποτέ δεν είχες. Και ας μην το παραδέχεσαι.

Απόσταση. Σιωπή. Ψέμα. Απελπισία. Στιγμές δανεικές. Αναπάντητες κλήσεις. Φωνές. Αλκοόλ. Σιωπή. Ο χρόνος μετρά αντίστροφα στον κρόταφο σου. Πού βρέθηκε τόσος κόσμος στο σβέρκο σου να παρακολουθεί την ζωή σου; Την νοιώθεις την ανάσα του; Την ένοιωσες καθώς ανακάλυπτες πόσο ασφυκτικά μικρός είναι ο χώρος δίχως την ύλη;

Όλα εκεί, ανάμεσα στα απρόσωπα ονόματα, ανάμεσα στο χρόνο που βιάζεται να μηδενίσει, όλα, ακόμα και η σκιά του… όλα, εκτός από εκείνον και την καρδιά που κρατούσε στα χέρια του.

«- Θα σε βρω

- Όχι αν σε βρω εγώ πρώτος»

Και τον βρήκε. Και στήθηκε και εκείνος στη σειρά με τους περαστικούς.

Memo

Σταμάτα να μου γράφεις σημειώματα. Σταμάτα να αφήνεις μηνύματα στον υπολογιστή, στο κινητό, στις τσέπες, ανάμεσα σε έγγραφα και βιβλία. Όχι άλλα κίτρινα χαρτάκια στο γραφείο, στην πόρτα, στο αυτοκίνητο. Μην μου πετάς καρδούλες-δυναμιτάκια μπλε, μαύρες, πράσινες, κόκκινες. Δεν νομίζεις ότι μεγάλωσες για να ζωγραφίζεις βέλη και πληγωμένες καρδιές;
Πότε θα καταλάβεις ότι γίνεσαι θέαμα στέλνοντάς μου φιλιά στη δουλειά; Πότε θα σταματήσεις να μου στέλνεις τους κρεμαστούς κήπους της Βαβυλώνας;
Δεν θέλω τις λέξεις σου, τα τραγούδια και τα λουλούδια σου.
Παρακολουθώ τα χέρια σου καθώς κρατάς το ρυθμό, τσακμακόπετρες. Τσακ, τσακ, τσακ. Φωτιά γίνονται όλα και καίγονται.
Εσένα θέλω Δαναέ μου, όχι τα δώρα σου.
Πόσες αισθήσεις λες να φύλαξα για σένα; Μέχρι πού σε έμαθαν τα κομπιουτεράκια σου να μετράς; Πόσες εξισώσεις αποθήκευσες για να παίξουμε; Η όραση δεν χόρτασε, η αφή τεντώνει το κορμί μου, η ακοή κύλησε σαν φιλί δίχως ανάσα επάνω σου, η όσφρηση σ’ ακολουθεί ενώ μια αλήτισσα γεύση δαγκώνει τα χείλη μου.
Παίζεις και τα ομόλογα ερεθίσματα γίνονται ετερόλογα. Τα μάτια μετατρέπουν σε εικόνα τη δύναμη σου, η αφή σε νοιώθει με μάτια κλειστά, η ακοή μετατρέπει σε ήχο τη σιωπή σου, μυρίζω τον έρωτά σου, γεύομαι τις λέξεις σου.
Εγώ δεν έχω χαρτάκια, λέξεις, λουλούδια και λοιπές ανοησίες.
Τι έχω;
Τίποτα αφού δεν με πλάγιασες ακόμα.

ΥΣ πέρα από το αντίτυπο που μόλις ανακάλυψες κολλημένο στην πλάτη σου υπάρχουν άλλα 68 αναρτημένα σε διάφορα μέρη του γραφείου. Όταν τα συγκεντρώσεις θα ξέρεις πού και πότε θα σε περιμένω. Ακόμα το σκέφτεσαι; Ο χρόνος ξεκίνησε. Τσακ, τσακ, τσακ, τσακ….

μπεζ

Μπεζ… το ταβάνι ήταν μπεζ και η μουσική ερχόταν από το διπλανό δωμάτιο. Είναι κάπως αστείο τα πράγματα, που σκέφτεσαι σε στιγμές όπως αυτή.
Είχα φορέσει το πιο έξαλλο μίνι και το πιο βαθύ ντεκολτέ.
Οι κουρτίνες ήταν μάλλον αδιάφορες, απλά κρέμονταν γιατί έπρεπε να υπάρχουν.
Το πρώτο ραντεβού. Το πρώτο πάρτι. Στο δωμάτιο ησυχία. Μόνο η ανάσα του και τα βογγητά του. Είχα πιει αλλά όχι αρκετά για να μην καταλαβαίνω. Μπήκαμε μαζί στο πάρτι, πιασμένοι χέρι-χέρι. Τον πείραζα και γελούσα.
Το φως ήταν αναμμένο. Ένας γλόμπος γυμνός.
Μέχρι που με βούτηξε και με πήγε στο διπλανό δωμάτιο. Κλείδωσε την πόρτα και με πέταξε στο κρεβάτι.
Σήκωσε τη φούστα ψηλά και μου παραμέρισε το βρακί. Πήγα να πω όχι μα με ακινητοποίησε με το κορμί και τα χέρια του καθώς τα μάτια του με κάρφωναν. Μη μιλήσεις, σκέφτηκα. Μην πεις λέξεις. Και όλες οι πόρτες άρχισαν να κλείνουν. Φωνή. Σφράγισμα. Κορμί. Σφράγισμα. Αισθήσεις. Σφράγισμα. Σκέψη. Σφράγισμα. Πόδια. Ορθάνοιχτα.
Είναι αστείο μα όλα τελειώνουν. Έτσι δεν λένε. Στέκω βουβή, πειθήνια μέχρι να τελειώσει και αυτός. Όλοι τελειώνουν, έτσι δεν είναι; Νοιώθω την ανάσα του στο πρόσωπό μου. Ακούω τη μουσική. Τον βλέπω να κινείται. Μα δεν τον νοιώθω. Δεν νοιώθω τίποτα. Πρέπει να βγω από εδώ μέσα. Πρέπει να τον περιμένω.
Ο κόσμος έξω γελάει και η μουσική σβήνει σιγά-σιγά από τα αυτιά μου. Τελικά ναι παγώνει ο χρόνος, παγώνεις και εσύ. Μια στιγμή είναι μονάχα. Μια στιγμή.
Πάω να κουνηθώ. Βάζει το χέρι του στο λαιμό μου και με το άλλο στηρίζεται στο στήθος μου. Επιστρέφω στη θέση μου. Ακίνητη. Χαλαρή. Όλα θα πάνε καλά. Όλα. Αναπνέω χωρίς να ενοχλώ καθώς με καρφώνει με τα μάτια του. Χαμογελά γεμάτος ικανοποίηση και αρχίζει να κουνιέται πιο γρήγορα, τα βογγητά του να γίνονται πιο συχνά και πιο έντονα. Βλέπω τις κουρτίνες μα μου γυρίζει το κεφάλι να τον βλέπω. Θέλει να τον βλέπω. Και τον βλέπω. Και τον ακούω. Καθώς φτάνει σε οργασμό.
«Σήκω και ντύσου». Σηκώνομαι. «Τα ήθελε ο κώλος σου». Ξεκλείδωσε την πόρτα. Με παίρνει από το χέρι και επιστρέφουμε στο πάρτι. «Μην πεις κουβέντα. Δεν θα σε πιστέψει κανείς» Και δεν είπα.

Εκδοτικός οίκος, αναζητεί συνεργάτες

Εκδοτικός οίκος στο κέντρο της Αθήνας, στα πλαίσια νέας λογοτεχνικής σειράς, αναζητεί συνεργάτες για την ανάγνωση, κριτική αξιολόγηση και εκτίμηση ξενόγλωσσων μυθιστορημάτων.

Ο ιδανικός υποψήφιος θα πρέπει να τρέφει ιδιαίτερο ενδιαφέρον για την λογοτεχνία, να μπορεί να εκθέσει με σαφήνεια και αναλυτική σκέψη τις απόψεις του, να γνωρίζει άπταιστα τουλάχιστον μία ξένη γλώσσα και να ενημερώνεται τακτικά σε σχέση με τις εξελίξεις στον εκδοτικό χώρο της εκάστοτε χώρας.

Εmail επικοινωνίας: esoptron@otenet.gr - Fax: 210 3210472

Εκδοτικός οίκος στο κέντρο της Αθήνας, στα πλαίσια νέας λογοτεχνικής σειράς, αναζητεί συνεργάτες για την ανάγνωση, κριτική αξιολόγηση και εκτίμηση ξενόγλωσσων μυθιστορημάτων.

Ο ιδανικός υποψήφιος θα πρέπει να τρέφει ιδιαίτερο ενδιαφέρον για την λογοτεχνία, να μπορεί να εκθέσει με σαφήνεια και αναλυτική σκέψη τις απόψεις του, να γνωρίζει άπταιστα τουλάχιστον μία ξένη γλώσσα και να ενημερώνεται τακτικά σε σχέση με τις εξελίξεις στον εκδοτικό χώρο της εκάστοτε χώρας.

Εmail επικοινωνίας: esoptron@otenet.gr - Fax: 210 3210472

ΔΙΕΘΝΕΣ ΦΕΣΤΙΒΑΛ ΚΡΟΥΣΤΩΝ-ΑΡΤΑ (25-31/7/2008)

Μια κατασκήνωση γεμάτη ήχους και ρυθμούς!To διεθνές φεστιβάλ κρουστών CROUSSIS του Νίκου Τουλιάτου που ξεκίνησε την πορεία του πριν πολλά χρόνια με αποκορύφωμα το 10ήμερο φεστιβάλ στο θέατρο Πέτρας το 2003 μετακομίζει από το 2008 στο Κομμένο της Άρτας. Ξεκινάει έτσι ένας καινούργιος εκπαιδευτικός πολιτιστικός θεσμός που στόχο έχει την ανάπτυξη της επικοινωνίας, της δημιουργικής δράσης των καλεσμένων και των νέων της κοινότητας.Η διεθνής αυτή εκπαιδευτική γιορτή των κρουστών επί 7 μέρες θα απλωθεί σε διαφορετικούς χώρους της κοινότητας και της γύρω περιοχής από τη πλατεία του χωριού, τη κατασκήνωση, τις όχθες και το δέλτα του ποταμού Άραχθου στον Αμβρακικό κόλπο, με συναυλίες, εκθέσεις, μαθήματα, σεμινάρια, ημερίδες, εργαστήρια, συναντήσεις, jam sessions, δρώμενα κλπ.Θα συναντηθούν μουσικοί κρουστών από διαφορετικά είδη μουσικής, θα διδάξουν, θα παίξουν, θα επικοινωνήσουν, θα γνωριστούν, θα ανταλλάξουν απόψεις, θα μοιραστούν εμπειρίες και δράσεις, θα δημιουργήσουν, θα ανοίξουν νέους δρόμους. Και όλα αυτά στο ιδιαίτερα φιλόξενο περιβάλλον της κοινότητας και των υπέροχων κατοίκων της, που θα φροντίσουν τα πάντα για να βρούνε οι καλεσμένοι και το κοινό τις καλύτερες δυνατές συνθήκες να δράσουν και να δημιουργήσουν.Μια βδομάδα πολιτιστικού εκπαιδευτικού τουρισμού με εκδρομές, με παράλληλες δράσεις, και ουσιαστική επικοινωνία. Μια κατασκήνωση γεμάτη ήχους και ρυθμούς γεμάτη μουσική από όλο τον κόσμο. Πάρτε τις σκηνές σας, το κρουστό σας, εάν έχετε, και πάνω απ' όλα την καλή σας διάθεση και ελάτε να επικοινωνήσετε με ρυθμούς μουσικής και εναλλακτικού τρόπου ζωής!

πρόγραμμα του festival

http://www.percussioncamp.gr/html/modules.php?name=News&file=article&sid=80

ιστοσελίδα

http://www.percussioncamp.gr/

Πνευματικά δικαιώματα - Νομοθεσία

Νομοθεσία
http://www.liaison.tuc.gr/nomos2121.html

Σχολιασμός
http://www.lexima.gr/lxm/read-522.html

Οργανισμός συλλογικής Διαχείρισης Έργων του Λόγου
http://www.osdel.gr/index.html

Οδηγία 2001/29/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου της 22ας Μαΐου 2001 σχετικά με την εναρμόνιση ορισμένων πτυχών του δικαιώματος πνευματικής ιδιοκτησίας και συγγενικών δικαιωμάτων στην κοινωνία των πληροφοριών.
http://europa.eu/scadplus/leg/el/lvb/l26053.htm

Θεατρική ομάδα αναζητά νέο έργο

Θεατρική ομάδα αναζητά νέο έργο κατά προτίμηση κωμικό πρόζα ή σπονδυλωτό. Πληροφορίες:6982 558 229 theateromada@gmail.com
.Στάτσκαγια Στάτσκαγια Άννα

Πρόσκληση υποβολής άρθρων για το περιοδικό "εκπαίδευση και θέατρο"

Πρόσκληση υποβολής άρθρων
για το περιοδικό «εκπαίδευση και θέατρο»
του Πανελλήνιου Δικτύου για το Θέατρο στην Εκπαίδευση

Αγαπητoί φίλοι,
Το περιοδικό «εκπαίδευση και θέατρο» εκδίδεται από το Πανελλήνιο Δίκτυο για το Θέατρο στην Εκπαίδευση μία φορά το χρόνο. Για το περιεχόμενο των προηγούμενων τευχών μας μπορείτε να ενημερωθείτε από την ιστοσελίδα μας, www.TheatroEdu.gr.
Άρθρα προς δημοσίευση είναι δυνατόν να υποβάλλονται σε όλη τη διάρκεια του χρόνου. Για την υποβολή, όμως, άρθρων για το 10ο τεύχος που πρόκειται να κυκλοφορήσει την άνοιξη του 2009, καταληκτική ημερομηνία είναι η 7η Ιουλίου 2008.

ΠΑΤΗΣΤΕ ΕΔΩ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΕΣ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ ΣΤΟ ΣΥΝΗΜΜΕΝΟ ΑΡΧΕΙΟ
Πανελλήνιο ΔΙΚΤΥΟ για το ΘΕΑΤΡΟ στην ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ
HELLENIC THEATRE/DRAMA & EDUCATION NETWORK
member of IDEA -International Drama/Theatre & Education Association
Athens, Greece
Email: theatro@theatroedu.gr, info@theatroedu.gr
WebPage: www.TheatroEdu.gr
Tel/Fax: ++302106541600 ++30-2106564109

Τα βιβλία που ταξιδεύουν ( bookcrossing)

Τα βιβλία που ταξιδεύουν

Της ΣΤΑΥΡΟΥΛΑΣ ΠΑΠΑΣΠΥΡΟΥ (spapa@enet.gr) - φωτ: Π. ΠΕΤΡΟΠΟΥΛΟΣ

Οσοι αγαπούν το διάβασμα δύσκολα αποχωρίζονται τα βιβλία τους -κι όχι μόνο τα πολύ αγαπημένα. Οποτε τα δανείζουν κρατάνε λογαριασμό, όταν μετακομίζουν τα παίρνουν μαζί τους, και μολονότι ξέρουν ότι οι πιθανότητες να τα διαβάσουν ξανά είναι λιγοστές, τα φυλάνε σαν ένα κομμάτι της ψυχής τους. Κάποια στιγμή, βέβαια, τα ράφια ξεχειλίζουν. Και στο επιβεβλημένο ξεσκαρτάρισμα, ανακαλύπτεις τίτλους που δεν σου κινούν το ίδιο ενδιαφέρον πια, έργα που απέκτησαν μέσα σου ημερομηνία λήξης αλλά η συνείδησή σου σου απαγορεύει να τα πετάξεις.

Να τα πουλήσεις; Στο παζάρι των μεταχειρισμένων, η αξία τους είναι μηδαμινή. Να τα χαρίσεις; Καλή ιδέα. Μιά τρίτη λύση, πάντως, γέννημα της ηλεκτρονικής μας εποχής, είναι να τ' «απελευθερώσεις» και να τα μοιραστείς. Αρκεί να έχεις πρόσβαση στο Ιντερνετ και διάθεση να ενσωματωθείς σε μια παρέα.

Αυτό ακριβώς κάνει η εικοσάχρονη deadendmind -κατά κόσμον Δάφνη, φοιτήτρια κοινωνιολογίας στην Αθήνα. Παρακινημένη από ένα εκτενές ρεπορτάζ του «Εψιλον» της «Κ.Ε.» (8/5/2005), την επομένη κιόλας μπήκε στη διεύθυνση www.bookcrossing.com και βάλθηκε ν' ακολουθήσει πιστά τις οδηγίες: Πήρε ένα βιβλίο που της περίσσευε, το καταχώρισε στο σάιτ δίνοντάς του αριθμό ταυτότητας, τύπωσε και κόλλησε πάνω του την ειδική ετικέτα που εξηγεί τι πρέπει να κάνει όποιος το εντοπίσει και ενημέρωσε κάθε πιθανό ενδιαφερόμενο πού σκοπεύει να το «απελευθερώσει».

Κι ενώ περίμενε να δει σε τίνος χέρια θα πέσει το βιβλίο της, πώς θα σχολιαστεί και που θ' αφεθεί μετά, έπιασε επαφή με παλιότερα μέλη του κλαμπ, άρχισε να παίρνει μέρος σε συνέδρια και «μαζώξεις», ανακάλυψε συγγραφείς σαν τον Λένο Χρηστίδη και τον Ακίρα Γιουσουμούρα, κι έκανε φίλους που χωρίς το bookcrossing δεν θα συναντούσε ποτέ.

Τώρα, πια, η Δάφνη δεν ξαλαφρώνει μόνο τη βιβλιοθήκη της από παιδικά βιβλία σαν τα «Γκρίζα χιόνια» της Αννας Δεϊμέζη-Καλιότσου που είχε αφήσει έξω από το στρατιωτικό νοσοκομείο της Πεντέλης ή το ιστορικό μυθιστόρημα «The Borgia Bride» της Jeanne Kalogridis που έδωσε στους γονείς της για να το «απελευθερώσουν», ενώ ταξίδευαν στο εξωτερικό. Με το που διαπίστωσε ότι και τα δύο βρήκαν αποδέκτες -το πρώτο ένα κοριτσάκι και το δεύτερο μια αυστραλέζα γιαγιά που το μάζεψε στην Φλωρεντία και το αποχωρίστηκε στο Λονδίνο- άρχισε να ρίχνει... στο πέλαγος και αγαπημένα της μυθιστορήματα σαν τον «Φιλοξενούμενο» του Βαγγέλη Χατζηγιαννίδη, αγοράζοντας ένα δεύτερο αντίτυπο γι' αυτό το ιδιότυπο κυνήγι θησαυρού.

Η ιδέα ξεκίνησε το 2001 από -πού αλλού;- τις ΗΠΑ, οι θιασώτες της υπολογίζονται γύρω στα 500.000 άτομα ανά τον πλανήτη και η δανειστική τους βιβλιοθήκη που μεγαλώνει καθημερινά έχει ξεπεράσει τους 4.700.000 τόμους! Οπως ανακοινώθηκε στο τρίτο συνέδριο των ελλήνων bookcrossers που πραγματοποιήθηκε πρόσφατα στα Χανιά, η κοινότητά τους εδώ απαρτίζεται από 2.500 μέλη, αλλά οι ενεργοί, εκείνοι δηλαδή που αφήνουν ή κυνηγούν βιβλία σε δημόσιους χώρους αφήνοντας στο Διαδίκτυο το στίγμα τους, «δεν πρέπει να ξεπερνούν τους εκατό», λέει η Δάφνη. Ανάμεσά τους, «πολλές κοπέλες, άφθονος φοιτητικός πληθυσμός, ελάχιστοι οικογενειάρχες και μετρημένοι στα δάχτυλα οι άνω των 40».

Ο πιο δραστήριος ίσως από τους παραπάνω είναι ο aris1, συντάκτης ύλης σε μεγάλη εφημερίδα, που από το 2003 μέχρι σήμερα έχει «απελευθερώσει» κοντά στα 800 βιβλία! Πού;

Στον Εθνικό Κήπο -ένα μέρος με άπειρες κρυψώνες- στο άγαλμα του Μακρυγιάννη στην Αρεοπαγίτου, σε θέατρα, κινηματογράφους και φεστιβάλ, σε παγκάκια, σε πυροσβεστικές φωλιές, σε καφετέριες όπως το «Τοy cafe» πίσω από την Παλαιά Βουλή ή στην «Καφεΐνα» της οδού Κιάφας και το «Ethnique» κοντά στην πλατεία Νέας Σμύρνης, δυο στέκια ενταγμένα στην «επίσημη ζώνη bookcrossing» μιας και οι ιδιοκτήτες τους διέθεσαν από ένα μικρό χώρο στα μέλη της ομάδας για ν' αφήνουν και να βρίσκουν βιβλία σε τακτά διαστήματα.

Μια παρέα πολυεθνική

Προς αποφυγήν παρεξηγήσεων, «δεν είμαστε καμιά... κουλτουριασμένη λέσχη» διευκρινίζει ο aris1 στην ιστοσελίδα του. "Ταξιδεύουμε" βιβλία, κάνουμε παρέα, πάμε σινεμά, για ποτό, άμα λάχει ρίχνουμε και κανένα χορό. Πολλοί από μας δοκιμάζουν να γράψουν κι οι ίδιοι, άλλοι μοιράζονται τα κείμενά τους στο Ιντερνετ, άλλοι τα... εκμυστηρεύονται σε φίλους, άλλοι τα κρατούν για τον εαυτό τους, και μερικοί έχουν την τύχη να τα δημοσιεύσουν. Ομως, το βασικό μας χαρακτηριστικό είναι ότι διαβάζουμε. Μοιραζόμαστε τις απόψεις μας και θέλουμε να κάνουμε κι άλλους να διαβάζουν. Σε μια Ελλάδα όπου το 43,5% δεν διαβάζει ούτε ένα βιβλίο το χρόνο, δεν είναι αυτό έστω και λίγο ενθαρρυντικό;»

Οπως τα σεμινάρια λογοτεχνικής γραφής που πολλαπλασιάστηκαν τα τελευταία χρόνια σαν μανιτάρια, όπως οι λέσχες ανάγνωσης που δημιουργήθηκαν έπειτα από την σχετική καμπάνια του ΕΚΕΒΙ, έτσι και το bookcrossing έρχεται με τον τρόπο του να υπενθυμίσει την ανάγκη κάποιων ανθρώπων με κοινά ενδιαφέροντα να ενταχθούν σε μια ομάδα, κι αντί να μένουν κλεισμένοι στο καβούκι τους, να εκτίθενται και να επικοινωνούν.

Σήμερα, η Δάφνη ξέρει ότι αν αποφασίσει να εκδράμει στη Λάρισα, τη Θεσσαλονίκη, την Πάτρα ή την Κρήτη, όλο και κάποιος bookcrosser θα βρεθεί να την υποδεχτεί. Μέσα σε μια τριετία, άλλωστε, γνώρισε από κοντά βιβλιόφιλους ταξιδιώτες από την Αμερική, την Ισπανία, τη Γαλλία, την Αγγλία και την Ολλανδία, αλλά και συγγραφείς που συμμετείχαν στα συνέδρια -από τον Θόδωρο Γρηγοριάδη, την Ερση Σωτηροπούλου και τον Χρήστο Χρυσόπουλο ώς τον Αλέξη Σταμάτη, τη Σώτη Τριανταφύλλου και τον Νίκο Πλατή.

Η εγγραφή στο bοokcrossing.com είναι δωρεάν: Δίνει κανείς ένα passeword και το e-mail του (το οποίο στη συνέχεια δεν εμφανίζεται ποτέ και πουθενά) και εμφανίζεται στην ιστοσελίδα με το ψευδώνυμο που έχει επιλέξει. Τα σχόλια που συγκροτούν το «ημερολόγιο καταστρώματος» του κάθε τίτλου δεν είναι απαραίτητο να γράφονται στ' αγγλικά, τα ελληνικά φτάνουν και περισσεύουν. Στο ηλεκτρονικό ράφι που διαθέτει ο κάθε brookcrosser υπάρχουν ξεχωριστές θέσεις για τα βιβλία που επιθυμεί να διαβάσει, να χαρίσει ή ν' ανταλλάξει. Και την τελευταία Κυριακή κάθε μήνα, σ' ένα κεντρικό καφέ της πόλης, δίνουν όλοι τους ραντεβού για να τα πουν από κοντά και να προχωρήσουν σε μαζικές «απελευθερώσεις». Αλλος για το κλαμπ;

7 - 01/06/2008

http://www.enet.gr/online/online_text/c=113,id=55607288

http://www.bookcrossing.com/forum/28/
http://www.bookcrossing.com/