Δευτέρα, Οκτωβρίου 14, 2013

Jonathan: Επιστολή 2η

Πολυαγαπημένε μου Τζόναθαν, σε σκέφτομαι, το ομολογώ.
Σε σκεφτόμουν το πρωί καθώς έβαζα στα κρυφά κόκκους νες καφέ στον capuucino μου, την ώρα που έγλειφα το κουταλάκι ενθυμούμενη την απέχθειά σου για τον νες καφέ που μου έφτιαχνες τα καλοκαίρια με την σαντυγί γαρνιρισμένη με καραμελωμένα αμύγδαλα. 
Αυτή η φλεγματική απέχθειά σου για ό,τι πρόδιδε τα καταγώγια που 'χω γυρίσει τις στιγμές της πλήξης μου, υπήρξε εξ απανέκαθεν ακραιφνώς γοητευτική. 
Σε σκεφτόμουν τις ώρες που βασάνιζα τελετουργικά τα keyboards δίπλα από τα σπέρματα και κάτω από τα αίματα. Σε σκεφτόμουν την ώρα που ο γκριζομάλης λιγούρης από την απέναντι βεράντα με χαλβάδιαζε κολημένος στο παράθυρο καθώς κάπνιζα τις slim ξεπέτες μου στο μπαλκόνι. 
Με λείπεις Τζόναθαν. 
Με λείπεις αργά αλλά σταθερά αλλά σταθερά. Με λείπεις αποφασιστικά και πλέον αμετάκλητα. Με λένε γλυκιά και έχουν δίκιο. Άλλοι με λένε σκύλα και έχουν δίκιο και αυτοί. 
Με λες σπαγγοραμένη και τσιφούτα και έχεις δίκιο και εσύ.
Τι να τα κάνω εγώ τα spa Jonathan σαν δεν είσαι εδώ να ξε-spa?
Τι να τα κάνω εγώ τα pin από τις πιστωτικές σαν δεν είσαι εδώ να σου τα κρύβω και εσύ να μου τις βουτάς;
Πλήττω Jonathan... πλήττω μακριά σου. Επέστρεφε και παίρνε τες... τις πιστωτικές μου, τα μαργαριτάρια μου (το καλτσόν μην πάρεις μόνο, μου 'φυγε ο πόντος και ξέχασα να το πετάξω).
Παντοτινά δική σου
με την αβάσταχτη ελαφρότητα της pop.

Jonathan. Επιστολή 1η.

Πολυαγαπημένε μου Τζόναθαν. 
Αναγνωρίζω πως η θέση σου ως spa manager είναι αρκούντως ξεκούραστη και σου κολλάνε και τα ένσημα που ποτέ δεν σου έδωσα. Θα ήθελα να δηλώσω την ειλικρινή μεταμέλειά μου διατηρώντας κάποιες επιφυλάξεις περί του αιτήματός σου σχετικά με το δώρο χριστουγέννων-πάσχα και το επίδομα διακοπών. 
Ήρθε η ώρα να επιστρέψεις. 
Στο περιορισμένο σου πλάνο ένεκα του zoom της αποστάσεως σου διέφυγε η βασική αρχή. Το κυρίαρχο στοιχείο του πλάνου δεν τοποθετείται ποτέ στο κέντρο από έναν επαγγελματία χάρην της δυναμικής ισορροπίας της δισδιάστατης αποτύπωσης. 
Παρακαλώ όπως επιστρέψεις μετά της οράσεως διορθωμένης. 
Εν τη αναμονή της προσελευσεώς σου, λέω να ξανασυστηθώ στο spa όπου σφουγγαρίζω τα πατώματα. Η συλλογή τριχών κατέστη -λίαν συντόμως- αφόρητα πληκτική. 
Μην επιστρέψεις με τον μουράνο κουμπαρά σου. Θα σου πάρω swarofky.
Σε ασπάζομαι.
Παντοτινά δική σου.
Υς. Να προσέξεις μπαίνοντας, γλιστρά. Να συμμαζέψεις και να σφουγγαρίσεις.