Δευτέρα, Ιανουαρίου 16, 2012

Να θυμάσαι. Σ' αγαπώ.

Η Μαρία πατούσε μηχανικά τα κουμπιά στον υπολογιστή της. Είχε ανοίξει το facebook και κοιτούσε τις ενημερώσεις. Μα ο νους της ήταν αλλού. Ο Γιώργος είχε ξαπλώσει πίσω της στο κρεββάτι. Δεν τον έβλεπε μα τον ένιωθε. Ήξερε ακριβώς τη στάση που είχε πάρει. Επτά χρόνια γάμου ήταν αυτά και άλλα επτά σχέσης πριν. 
Γιατί παντρεύτηκαν; Όλα ήταν τόσο αμυδρά μέσα στον χρόνο. Τότε νόμιζε πως ήταν αγάπη. Ίσως πάλι να ήταν ακόμα. Εκείνο το σώμα που την αγκάλιαζε τα βράδια τρυφερά και τη φρόντιζε να μην της λείψει τίποτα. Πήρε τον καφέ της και ήπιε μια γουλιά. Ήθελε να νιώσει τον καφέ στο στόμα της. Έκλεισε τα μάτια της. Από πότε είχαν να κάνουν σεξ; Δεν θυμόταν. Θυμόταν μόνο τις φορές εκείνες που τα κορμιά τους πονούσαν, υπέφεραν όταν ήταν μακριά. Όταν έφευγαν κλεφτά από τις δουλειές τους για να βρεθούν. Να κάνουν σεξ παθιασμένα όπου μπορούσαν και να επιστρέψουν βιαστικά. Όταν πεινούσαν. Όταν διψούσαν ο ένας για τον άλλον.
Άφησε το ποτήρι. Γύρισε και τον κοίταξε. Κοιμόταν ήρεμος. Ατάραχος. Σιωπή. Πόση σιωπή να χωρέσει ένα κρεβάτι; Σηκώθηκε και ντύθηκε βιαστικά. Φόρεσε ένα φόρεμα και έφυγε από το σπίτι. Έκλεισε την πόρτα όσο το δυνατόν πιο αθόρυβα και έφυγε να τον συναντήσει. 
Ο Κώστας. Ο εραστής. Τον πήρε τηλέφωνο. Απάντησε. Κανόνισε να βρεθούν. Είχε θυμώσει. Δεν ήξερε με ποιον. Ο θυμός της ήταν τυφλός. Ήταν μια σφαίρα σε ένα όπλο πεσμένο στο πάτωμα. Μα το όπλο πια δεν ήταν εκεί. Πήρε το αυτοκίνητό της. Ήθελε να βρεθεί με τον Κώστα. Το γρηγορότερο. Δεν ήθελε να κάνει έρωτα. Δεν ήθελε ταμπέλες. Ήθελε σεξ. Σταμάτησε κάτω από το σπίτι του. Την περίμενε. Του έκανε νόημα να μπει μέσα. Τον πήρε και χαθήκανε μέσα στη νύχτα.
Ήταν με την στολή της δουλειάς. Αδιάφορο. Σταμάτησε σε μια άκρη του δρόμου. Τον άρπαξε και κάνανε σεξ μέχρι να κορέσουν την πείνα και τη δίψα τους. Έτρεμε. Ήταν ζωντανή ξανά. Ζωντανή και ο θυμός γυάλιζε στα μάτια της μέσα στη νύχτα. Ο Κώστας ήταν αστυνομικός. Το όπλο του. Το πήρε από τη θήκη όσο εκείνος κάπνιζε έξω από το αυτοκίνητο. Το έβαλε κάτω από το κάθισμα και βγήκε γυμνή να κάνει ένα τσιγάρο μαζί του. Χαμογέλασε.
- Ντύσου, του πε.. και τον φίλησε στο στόμα. Φεύγουμε.
Ο Κώστας υπάκουσε. Του άρεσε η Μαρία. Περισσότερο από όσο θα παραδεχόταν ποτέ. Τον άφησε σπίτι και επέστρεψε στο δικό της.
Άνοιξε αθόρυβα την πόρτα. Έβγαλε τα παπούτσια και προχώρησε αθόρυβα. Ο Γιώργος ήταν ακόμα εκεί. Κοιμόταν. Στάθηκε στην πόρτα. Το φως από την οθόνη του υπολογιστή τον αγκάλιαζε σχεδόν τρυφερά. Τον σημάδεψε. Η σφαίρα καρφώθηκε και λίγο αίμα έσταξε στα σεντόνια. Έκανε μεταβολή και βγήκε απ’ την κρεβατοκάμαρα. Δεν πήρε κλειδιά, δεν φόρεσε τα παπούτσια. Ξυπόλυτη χάθηκε μέσα στην νύχτα με το όπλο στο χέρι.

8 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Γεια σου, Spark. Χαίρομαι που ξαναγύρισες.

Spark D' Ark είπε...

:) Νόμιζα πως είχε ερημώσει :) Συνεχίζω να γράφω μα τελευταία τα κρατώ στο laptop... ;)

Spark D' Ark είπε...

http://www.youtube.com/watch?v=lDpnjE1LUvE&ob=av2e

Αγαπημένο... όπως και αυτό

http://www.youtube.com/watch?v=zSeh1fiH5JA

Spark D' Ark είπε...

http://www.youtube.com/watch?v=lDpnjE1LUvE&ob=av2e

Αγαπημένο... όπως και αυτό

http://www.youtube.com/watch?v=zSeh1fiH5JA

Ανώνυμος είπε...

http://www.youtube.com/watch?v=GsyHt-1SwtY&feature=related
?
Δεν ξέρω ποιος είναι ο λόγος που τα κρατάς στο laptop, ελπίζω σύντομα να αλλάξει. Και ελπίζω να μην τα κρατάς μόνο εκεί, της αδερφής μου της ανοίξανε το αυτοκίνητο και της κλέψανε το laptop μέσα στο οποίο υπήρχε η μετάφραση σχεδόν μισού βιβλίου 500 σελίδων.

Ανώνυμος είπε...

http://www.youtube.com/watch?v=wJnv-iF_viQ

Spark D' Ark είπε...

Καλησπέρα.

Τα κρατώ γιατί με κούρασε η απόρριψη. Θραύσματα ανεβάζω στο facebook. Μπορεί να αρχίσω να ανεβάζω ξανά εδώ. Θα δείξει.

Spark D' Ark είπε...

ανώνυμε... ευχαριστώ για το video...

ευχαριστώ...