Τρίτη, Αυγούστου 04, 2009

Tout... Tout.... Tout....


Παρακαλώ περιμένετε, βρίσκεστε σε αναμονή, η σκέψη σας προωθείται. Η ζωή είναι καταλυμένη. Παρακαλώ περιμένετε. Βρίσκεστε στη γραμμή προτεραιότητας. Σύντομα κάποια στιγμή θα είναι δική σας. Παρακαλώ περιμένετε. Μην κλείσετε τα μάτια. Μην κλείσετε τα αυτιά. Βρίσκεστε στη γραμμή της ζωής, της καρδιάς, του χρόνου.

Θέλει δεξιοτεχνία ο χρόνος, μαεστρία να μη σε τουμπάρει στο στριφογύρισμα του. Τι θα γινόταν αλήθεια, αν ο χρόνος δεν ήταν μια ημιευθεία, με αρχή αλλά χωρίς τέλος; Τι θα γινόταν αν ο χρόνος ήταν μια στιγμή σε μια λίμνη που πετάς ένα βοτσαλάκι και ομόκεντροι κύκλοι αρχίζουν και απλώνονται χορεύοντας σε όλη τη λίμνη μέχρι εκεί που χάνονται από το μάτι; Θα άλλαζε κάτι, πες μου αλήθεια αν ο χρόνος ήταν ένα σεντόνι που αναδιπλωνόταν και μπορούσες εκτός από το να κυλιστείς πάνω του να το διαπεράσεις, αλλάζοντας την έννοια του χρόνου; Θα ήταν πιο εύκολη η αναμονή;

Πρέπει να μάθω κάτι; Πότε κάνει διάλειμμα ο χρόνος;

Ο χρόνος μας κάνει σοφότερους…. Ευτυχισμένους όμως;

Le temps c’ est de l’ amour


Δεν υπάρχουν σχόλια: