μπεζ

Μπεζ… το ταβάνι ήταν μπεζ και η μουσική ερχόταν από το διπλανό δωμάτιο. Είναι κάπως αστείο τα πράγματα, που σκέφτεσαι σε στιγμές όπως αυτή.
Είχα φορέσει το πιο έξαλλο μίνι και το πιο βαθύ ντεκολτέ.
Οι κουρτίνες ήταν μάλλον αδιάφορες, απλά κρέμονταν γιατί έπρεπε να υπάρχουν.
Το πρώτο ραντεβού. Το πρώτο πάρτι. Στο δωμάτιο ησυχία. Μόνο η ανάσα του και τα βογγητά του. Είχα πιει αλλά όχι αρκετά για να μην καταλαβαίνω. Μπήκαμε μαζί στο πάρτι, πιασμένοι χέρι-χέρι. Τον πείραζα και γελούσα.
Το φως ήταν αναμμένο. Ένας γλόμπος γυμνός.
Μέχρι που με βούτηξε και με πήγε στο διπλανό δωμάτιο. Κλείδωσε την πόρτα και με πέταξε στο κρεβάτι.
Σήκωσε τη φούστα ψηλά και μου παραμέρισε το βρακί. Πήγα να πω όχι μα με ακινητοποίησε με το κορμί και τα χέρια του καθώς τα μάτια του με κάρφωναν. Μη μιλήσεις, σκέφτηκα. Μην πεις λέξεις. Και όλες οι πόρτες άρχισαν να κλείνουν. Φωνή. Σφράγισμα. Κορμί. Σφράγισμα. Αισθήσεις. Σφράγισμα. Σκέψη. Σφράγισμα. Πόδια. Ορθάνοιχτα.
Είναι αστείο μα όλα τελειώνουν. Έτσι δεν λένε. Στέκω βουβή, πειθήνια μέχρι να τελειώσει και αυτός. Όλοι τελειώνουν, έτσι δεν είναι; Νοιώθω την ανάσα του στο πρόσωπό μου. Ακούω τη μουσική. Τον βλέπω να κινείται. Μα δεν τον νοιώθω. Δεν νοιώθω τίποτα. Πρέπει να βγω από εδώ μέσα. Πρέπει να τον περιμένω.
Ο κόσμος έξω γελάει και η μουσική σβήνει σιγά-σιγά από τα αυτιά μου. Τελικά ναι παγώνει ο χρόνος, παγώνεις και εσύ. Μια στιγμή είναι μονάχα. Μια στιγμή.
Πάω να κουνηθώ. Βάζει το χέρι του στο λαιμό μου και με το άλλο στηρίζεται στο στήθος μου. Επιστρέφω στη θέση μου. Ακίνητη. Χαλαρή. Όλα θα πάνε καλά. Όλα. Αναπνέω χωρίς να ενοχλώ καθώς με καρφώνει με τα μάτια του. Χαμογελά γεμάτος ικανοποίηση και αρχίζει να κουνιέται πιο γρήγορα, τα βογγητά του να γίνονται πιο συχνά και πιο έντονα. Βλέπω τις κουρτίνες μα μου γυρίζει το κεφάλι να τον βλέπω. Θέλει να τον βλέπω. Και τον βλέπω. Και τον ακούω. Καθώς φτάνει σε οργασμό.
«Σήκω και ντύσου». Σηκώνομαι. «Τα ήθελε ο κώλος σου». Ξεκλείδωσε την πόρτα. Με παίρνει από το χέρι και επιστρέφουμε στο πάρτι. «Μην πεις κουβέντα. Δεν θα σε πιστέψει κανείς» Και δεν είπα.