«Μια νύχτα στη Γη, συγκεκριμένα στο Λος Άντζελες, στη Νέα Υόρκη, στο Παρίσι, στη Ρώμη και το Ελσίνκι. Φιλοδοξίες, μετανάστευση, ρατσισμός, κοινωνικά προβλήματα, χιούμορ, ρομαντισμός, δράμα, μηνύματα, συναισθήματα και ιδανικά, στριμωγμένα μέσα σε ένα (ή καλύτερα μισό) taxi. Πρέπει να αναφέρουμε πως το Night on Earth σε σκηνοθεσία Jim Jermush προβλήθηκε στις κινηματογραφικές αίθουσες το 1991 και είναι η πρώτη φορά που ανεβαίνεις το σανίδι από την θεατρική ομάδα του Τ.Ε.Ι. Λάρισας Κολάζ»

(Απόσπασμα από το πρόγραμμα του φεστιβάλ φοιτητικού θεάτρου)

Σε ένα κατάμεστο θέατρο της ΘΕΣΠΙ (όπου εκτός από τις κερκίδες, είχαν προστεθεί οι από 15ετίας μετακινούμενες κερκίδες, τα γκρι καθίσματα, οι καρέκλες του φουαγιέ και πάλι ο κόσμος δεν είχε πού να καθίσει) πραγματοποιήθηκε η πρεμιέρα της φοιτητικής ομάδας του ΤΕΙ Λάρισας.

Σε ένα αφαιρετικό -πλην όμως λειτουργικό σκηνικό-, με ένα μισό taxi (που η πινακίδα seat είχε καταστραφεί αφήνοντας το eat να φαίνεται), παίζοντας άλλοτε φανερά και άλλοτε υπόγεια με έννοιες, αλήθειες και υπαινιγμούς σε ένα ατέρμονο νυχτερινό ταξίδι από πόλη σε πόλη, μπλέκοντας τον μύθο με την πραγματικότητα, οι θεατές ταξίδεψαν μέσα από τη σπονδυλωτή αυτή ιστορία στην μέσα στη νύχτα.

Όλοι οι συντελεστές κατέβαλαν φιλότιμη προσπάθεια να λειτουργήσουν τόσο μέσα από την κάθε ιστορία όσο και να κρατήσουν σταθερό τον ρυθμό του συνόλου της ιστορίας.

Εντούτοις οφείλω να ομολογήσω ότι χάρηκα ιδιαίτερα τον κ. Άγγελο Δημητριάδη στον ρόλο του μετανάστη οδηγού ταξί, ο οποίος χρησιμοποίησε με ευχέρεια τα εκφραστικά του μέσα, ερμηνεύοντας το ρόλο του ακόμα και όταν δεν είχε ατάκες,

αποτελώντας ένα παράδειγμα του πώς πρέπει να δουλεύεται ένας ρόλος

και πώς ένας ηθοποιός που δουλεύει με γενναιοδωρία πάνω στην σκηνή μπορεί να σηκώσει ολόκληρη την σκηνή χωρίς να κομπάζει εις βάρος των άλλων.

Ευχάριστος ήταν και ο κ. Ανέστης Δαμιανίδης στον ρόλο του Ιταλού οδηγού ταξί, δυστυχώς όμως του έλειπε η άνεση με το κείμενο που θα τον βοηθούσε να το απογειώσει.

Η υπόλοιπη ομάδα κινήθηκε με την γοητευτική αδεξιότητα του ερασιτέχνη ανάμεσα σε ξεχασμένες ατάκες, προβλήματα στην άρθρωση και περιορισμούς στην πλαστικότητα της κίνησης.

Ο περιορισμένος χρόνος για πρόβες και χώρος όμως δικαιολογούν τις όποιες αδυναμίες.

Το φεστιβάλ δεν είναι τίποτε άλλο παρ’ εκτός μία γιορτή θεάτρου. Φοιτητές από όλη την Ελλάδα συγκεντρώνονται για να καταθέσουν την αγάπη τους για το θέατρο και κάποιες στιγμές, ίσως, και ένα κομμάτι της ψυχής τους.

Για το λόγο αυτό υποκλίνομαι και εγώ μαζί τους στο τέλος, ευχαριστώντας τους για αυτό το ταξίδι.

Δεν χρειάζεται νομίζω να πω κάτι παραπάνω... τον λόγο τον έχουν οι εικόνες (δυστυχώς η θέση μου δεν μου επέτρεψε να πάρω καλύτερες εικόνες)

Η ΦΩ.Σ.Π.Ι. σίγουρα θα ήταν η πλέον αρμόδια για αυτό (Παράλληλα στο ισόγειο των φοιτητικών κατοικιών όπου φιλοξενείται και το θέατρο της ΘΕ.Σ.Π.Ι. βρίσκεται και έκθεση φωτογραφίας της ΦΩ.Σ.Π.Ι. δώστε της την προσοχή που της αρμόζει).

Αναλυτικά οι Συντελεστές της παράστασης που τίμησαν με την συμμετοχή τους στο φεστιβάλ ερασιτεχνικών φοιτητικών ομάδων θεάτρου την ΘΕ.Σ.Π.Ι. και το θεατρόφιλο κοινό των Ιωαννίνων.

Βικτώρια: Στέλλα Παπουτσή

Κόρκυ: Σοφία Σαπουτζή

Μουσικός 1 : Μάριος Φαϊτάς

Μουσικός 2 : Ανδριανός Πέρρος

Manager : Έφη Καγγελοπούλου

Γιόγιο: Σάββας Μπιζιρτζάκης

Χέλμουτ: Άγγελος Δημητριάδης

Άντζελα : Αφροδίτη Θεοδώρου

Περαστικός: Στέφανος Παππάς

Γάλλος Οδηγός: Άρης Βελιγιαννόπουλος

Τυφλή : Πέννυ Κυρανούδη

Ιταλός οδηγός: Ανέστης Δαμιανίδης

Παπάς : Γιώργος Σιμάτης

Τραβεστί 1 : Άγγελος Δημητριάδης

Τραβεστί 2 : Σάββας Μπιζιρτζάκης

Φιλανδός Οδηγός: Χρήστος Βαμβατήρας

Άντρας 1: Χρήστος Αδάμ

Άντρας 2: Γιώργος Σιμάτης

Σκηνοθεσία : Σαπουτζή Σοφία και ΚολαΖ

Υπεύθυνος Ήχου : Στέφανος Πάλλας

Υπεύθυνος Φωτισμού: Νίκος Αθανασίου
.........

PS. Η φωτογραφία του Παρισιού είναι η φωτογραφία ενός φίλου του Χρήστου Λημνιού που τραβήχτηκε στο ταξίδι μας στο Παρίσι πριν λίγους μήνες. Είναι απολαυστικός ο τρόπος που σκηνοθετεί η ζωή μας τις μικρές συνομωσίες της. Δεν είχα πρόχειρη την ακριβή φωτογραφία που χρησιμοποιήθηκε για τις ανάγκες της παράστασης αλλά με την πρώτη ευκαιρία θα την προσθέσω :)

Το trailer της ταινίας που αποτέλεσε την έμπνευση και την αφορμή για το ανωτέρο ταξίδι θα το δείτε εδώ.