...............

Απελευθέρωσα το ένα χέρι και προσπάθησα να τον αρπάξω αλλά δεν τα κατάφερα. Με πέταξε στη σκηνή και πήρε το κουτί. Η φωνή σώπασε. Το φως έσβησε. Ο Στέφανος δεν είχε φύγει. Ήταν ακόμα εκεί. Τον ένοιωθα.

Φως. Έκλεισα τα μάτια και σκεφτόμουν φως. Τα άνοιξα και τον είδα. Μια φιγούρα μέσα στο φως. Με κοίταζε καθώς με πλησίαζε. Ο Στέφανος με πλησίασε και με τράβηξε προς το μέρος του. Κοίταζα το φως. Έμοιαζε με άγγελο. Το φως δυνάμωνε ολοένα και πιο πολύ. Έκλεισα τα μάτια ξανά καθώς ο Στέφανος με τράβαγε κοντά του.

Όταν τα άνοιξα βρισκόμουν στο σπίτι του Λημνιού. Ο Χρήστος βρισκόταν από πάνω μου και με ταρακουνούσε φοβισμένος.