ΑΝΘΟΛΟΓΙΟ: ΘΕατρική Συντροφιά Πανεπιστημίου Ιωαννίνων (ΘΕ.Σ.Π.Ι.)

Η Θεατρική Συντροφιά του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων (ΘΕ.Σ.Π.Ι.) είναι μία ομάδα καλλιτεχνικής δράσης και ωστόσο διακριτικής παρουσίας στα πανεπιστημιακά δρώμενα. Ξεκίνησε ανεπίσημα από το 1976 όταν μέσα από τη συντροφιά τους ανώνυμοι φοιτητές βρήκαν ένα «δρόμο» θεατρικό, για να εκφραστούν ελεύθερα, δημιουργικά με την ψυχή τους και την φαντασία τους.

Η δράση της ΘΕ.Σ.Π.Ι. αποκτά επίσημο χαρακτήρα από το 1983. Εκείνο τον χρόνο η αίθουσα τελετών του παλιού Πανεπιστημίου στη Δόμπολη, φιλοξένησε την πρώτη τους επίσημη θεατρική προσπάθεια. Ανέβηκαν οι «Εσωτερικαί Ειδήσεις» του Μάριου Ποντίκα και 4 μονόπρακτα του Γιώργου Σκούρτη. Έκτοτε τα εκάστοτε μέλη της ΘΕ.Σ.Π.Ι. ανέβασαν παραστάσεις θεατρικών έργων κι από το ελληνικό και από το ξένο ρεπερτόριο. Νεοελληνικά θεατρικά έργα τα οποία ζωντάνεψαν επί «θεσπικής» σκηνής ήταν «Τα ρούχα του βασιλιά» του Καλαντζόπουλου (ένα έργο εμπνευσμένο από τον αισθητικό και ηθικό κόσμο των παιδιών), τα «Ταχυδράματα» των Αγγελάκη και Μανιώτη καθώς επίσης και τις «Παλιαντζούρες» του Μ. Βενιέρη με τα οποία εκφράστηκε μια γοητευτική προσέγγιση του θανάτου. Το ελληνικό ρεπερτόριο εμπλουτίζεται με τις παραστάσεις «Ό,τι φάμε και ό,τι πιούμε» του Μητσάκη, τη «Μουσική για μια αναχώρηση» της Κ. Μητρόπουλου και τέλος μια διασκευή του Δ. Ποταμίτη για τους «Όρνιθες» με τίτλο «Τα πουλιά». Την περίοδο 1994-1995 στη σκηνή της ΘΕ.Σ.Π.Ι. παρουσιάζεται το «Ενυδρείο» του Μουρσελά. Στις δραστηριότητες της ομάδας εκείνη την εποχή περιλαμβάνεται και ένα δεκαήμερο πρωτότυπο αφιέρωμα στο θέατρο Σκιών. Με αυτό το αφιέρωμα και με ένα έργο του Π. Δανελάτου (παλιού Θεσπίτη) καθώς και με μία παράσταση του έργου «Παρέλαση» και 4 μονόπρακτα του Αναγνωστάκη, η ομάδα συμμετείχε στο θεατρικό διαγωνισμό της Ιθάκης.

Το ξένο ρεπερτόριο πρωτοεμφανίζεται στο πεδίο του θεατρικού πειραματισμού της ομάδας με το έργο του. Φ. Γ. Λόρκα «Τα Μάγια της Πεταλούδας» την περίοδο 1986-1987. Η σχέση της με το ξένο δραματολόγιο συνεχίζεται και ενδυναμώνεται ξανά με τον Λόρκα και το έργο του «Το σπίτι της Μπερνάντα Άλμπα» και τον ακόλουθο χρόνο με το «Μπερλιμπλιν και Μπελίσα» του ίδιου συγγραφέα. Η θεατρική συντροφιά συνεχίζει την προσπάθειά της φέρνοντας πιο κοντά στο κοινό και άλλα ξένα θεατρικά έργα, όπως το έργο του Ροζέ Βιτράκ «Βίκτορ», που εκφράζει μια δυναμική αντίδραση του πόθου και του ενστίκτου ενάντια στο σχηματοποιημένο. Ακόμη η «Τραπεζαρία» του Γκέρνυ, η «Φαλακρή Τραγουδίστρια» του Ιονέσκο και το «Τότες που» του Μπέκετ, που ήταν μια κλειστή παράσταση της ΘΕ.Σ.Π.Ι.

Μονόπρακτα επίσης του Τένεσσι Οθίλιαμς παίχθηκαν στις περιόδους 1985-1986 και 1993-1994. Εκτός από τα παραπάνω η ΘΕ.Σ.Π.Ι. έχει παρουσιάσει το έργο «Χάρολντ και Μωντ» του Κόλιν Χίγγινς (2 διαφορετικές χρονικές περιόδους) καθώς και τις «Παραξενιές» της Ντάτσια Μαραϊνι. Η προσπάθεια της ΘΕ.Σ.Π.Ι. την περίοδο 1996-1997 εστιάζεται στην παράσταση του «Μουρμουρίζοντας με κλειστό το στόμα» με διασκευή του «Άτιτλου Έργου» του Φ. Γ. Λόρκαμ η οποία διαπραγματεύτηκε με τον περίτεχνο τρόπο του ποιητή μια απόπειρα διαχωρισμού των ασαφών ορίων της αλήθειας και του ψέματος από τη ζωή στο θέατρο έως την ιδιωτική ζωή στο σπίτι.

Από το 1997 καθιερώνεται ο ετήσιος κύκλος των θεατρικών παιχνιδιών για τα μέλη της ομάδας μέσα από τα οποία ο «εμψυχωτής» καλείται να ενσωματώσει τα νέα μέλη στην ομάδα, διδάσκοντάς τους παράλληλα απλές θεατρικές τεχνικές και αυτοσχεδιασμό. Τα θεατρικά παιχνίδια λαμβάνουν μέρος την φθινοπωρινή περίοδο και ολοκληρώνονται με τους αυτοσχεδιασμούς και την δημιουργία μικρών κλειστών θεατρικών σπονδυλωτών θεατρικών παραστάσεων με αποσπάσματα θεατρικών έργων, ενώ παράλληλα τα παλαιότερα μέλη ετοιμάζουν την παράσταση του φθινοπώρου που παρουσιάζεται στο κοινό μετά την ολοκλήρωση των θεατρικών παιχνιδιών και πριν τις διακοπές του Δεκεμβρίου.

Το 1997 με αφορμή το Νόμπελ λογοτεχνίας που απονεμήθηκε στον Ντάριο Φο παρουσιάστηκε αφιέρωμα στο έργο του με συνωδά αποσπάσματα θεατρικών έργων του καθώς και μία παράσταση με τίτλο «Συνηθισμένοι Άνθρωποι» που παρουσίαζε ανθρώπους καταβεβλημένους από την πνιγηρή σιωπή της συνήθειας και αποτελούνταν από το «Ξύπνημα» του Ντάριο Φο, τα μονόπρακτα «Συζυγικές Σχέσεις» και «Ψευδαισθήσεις» του Μάκη Λαχανά και ένα απόσπασμα από το θεατρικό μονόλογο του Πάτρικ Ζίσκιντ «Κοντραμπάσο». Παράλληλα τα μέλη εργάστηκαν στο θεατρικό κείμενο του Λουίτζι Πιραντέλλο «Απόψε αυτοσχεδιάζουμε», δίχως η παράσταση να ολοκληρωθεί λόγω αποχώρησης μελών.

Την περίοδο 1998-1999 η ΘΕ.Σ.Π.Ι. παρουσίασε 3 μονόπρακτα του Λευτέρη Κορυφίδη, μέλους της ομάδας, τα οποία ήταν επικεντρωμένα στην φύση και τα προβλήματα της γυναίκας ("Απρόσμενη συνάντηση" -διασκευή του έργου του Ρ.Τζ. Ουώλλερ: Οι γέφυρες του Μάντισον, η "Αναμονή" και η "Συνέντευξη"). Την άνοιξη η ΘΕ.Σ.Π.Ι. παρουσίασε το «Γυάλινο Κόσμο» του Τένεσι Ουίλιαμς και στην συνέχεια, σε πρώτη παρουσίαση το έργο του Δημήτρη Χατζή «Ο Βασιλιάς Ανήλιαγος» (Παράσταση που φιλοξενήθηκε και στο ΔΗ.ΠΕ.Θ.Ι. και παρουσιάστηκε σε περιοδεία και σε άλλες πόλεις). Την ίδια περίοδο κατέβηκε στην πρόβα τζενεράλε το έργο «Με δύναμη από την Κηφισιά» του Δ. Κεχαίδη και Ελ. Χαβιαρά λόγω αποχώρησης μέλους της ομάδας από την παράσταση, ενώ παράλληλα τα μέλη πειραματίστηκαν με το έργο «Το θρίλερ του έρωτα» του Γ. Σκούρτη.

Το 1999-2000 ξεκίνησε τις δραστηριότητές της με το έργο «Το Δηλητήριο» του Ρούντολφ Σιρρέρα και συνέχισε με την «Επίσκεψη της Γηραιάς Κυρίας» του Ντύρρερμαντ. Το 2001 η ομάδα ξεκινά τις παραστάσεις της με μία σειρά μονόπρακτων με τον γενικό τίτλο «Περεκετέμπερ: τρέλλας εγκώμιον» (Γ. Σκούρτης: Σκηνές δρόμου, Κ. Μουρσελάς: Η απαρηγόρητη χήρα, Κάτι τρέχει, Συζήτηση περί ματαιότητας, Γ. Χρυσούλης: Μια συνάντηση, Π. Κοροβέσης: Μικρή αγγελία, Β. Ντίνος (μέλος της ομάδας): Ένα τόσο δα ψεμματάκι, Ένα γκόμενος, μια εξομολόγηση κι ένα κιλό γυφτοφάσουλα) και συνεχίζει την άνοιξη με τις παραστάσεις «Το πένθος ταιριάζει στην Ηλέκτρα» του Ευγένιου Ο’ Νηλ, το «Χάρολντ και Μωντ» του Κ. Χίγγινς και τέλος το «Άμλετ με πικάντικη σάλτσα». Την ίδια περίοδο η ομάδα πειραματίστηκε με τον θεατρικό μονόλογο «Τζόρνταν» των Άννα Ρέυνολντς και Μόιρα Μπουφίνι, βασισμένο στην πραγματική ιστορία μιας 23χρονης ανύπαντρης μητέρας, που αναγκάζεται να πνίξει το δίχρονο αγοράκι της προκειμένου να μην το παραδώσει στον νεόπλουτο πατέρα του, που τους είχε εγκαταλείψει και τώρα το διεκδικεί.

Την επόμενη περίοδο παρουσιάστηκε το έργο του Bertolt Brecht η «Εβραία» και με το έργο του Ρόναλντ Χάργουντ «Ο Αμπιγιέρ», που πραγματεύεται την καλλιτεχνική φύση και τη ζωή του ηθοποιού. Την ίδια χρονιά στην παγκόσμια ημέρα θεάτρου (27/3) παρουσιάστηκαν 5 μονόλογοι από την Τέταρτη Διάσταση του Γ. Ρίτσου. Ο Αίας, η Ελένη, ο Αγαμέμνων, η Φαίδρα και η Σονάτα στο σεληνόφως που παρουσιάστηκαν και στο πνευματικό κέντρο του Δήμου Ιωαννιτών. Η ομάδα ολοκλήρωσε τις θεατρικές της δραστηριότητες με το έργο του Άρθουρ Μίλλερ «Οι μάγισσες του Σάλεμ» τον Μάιο του 2002

Την ακαδημαϊκή χρονιά 2002-2003 παρουσιάστηκαν: το φθινόπωρο το έργο του Ντάριο Φο «Ελεύθερο ζευγάρι» και την άνοιξη του 2003 το έργο του Γ. Σκούρτη «Οι εκτελεστές» και το έργο των Δ. Κεχαϊδη-Ελ. Χαβιαρά "Με δύναμη από την Κηφισιά". Την ίδια χρονική περίοδο η ΘΕ.Σ.Π.Ι. διοργάνωσε φεστιβάλ Θεάτρου με αφορμή τα 20 χρόνια από την επίσημη ίδρυσή της. Στο φεστιβάλ παρουσιάστηκαν οι εξής παραστάσεις. "Ο Επιθεωρητής έρχεται: Τζον Πρίσλεϊ" (ΘΕ.Σ.Π.Ι.), "Έτσι είναι αν έτσι νομίζετε:Λουίτζι Πιραντέλλο" (Θεατρική Ομάδα του Οικονομικού Πανεπιστημίου Αθηνών), "Στο τέλος... τι; Μια παράσταση σε μαύρο φόντο" (Μία παράσταση που έγραψε και παρουσίασε η Θεατρική Ομάδα Κοινότητας Νέων Κομοτηνής), "Το ημερολόγιο μιας χήρας: Μποστ" (PROVA GENERALE Α.Π.Θ.), "Τρώαδες: Ευριπίδης" (Θεατρικό Τμήμα Πολιτιστικών Ομάδων Φοιτητών Πανεπιστημίου Πατρών -στο ανοιχτό θέατρο της Κεντρικής Βιβλιοθήκης-), "Οι χρωματιστές γυναίκες: Β. Ζιώγας" (Θέατρο των Ορίων), "Οι Εκτελεστές: Γ. Σκούρτης" (ΘΕ.Σ.Π.Ι.). Τον Ιούνιο του 2003 φιλοξενήθηκε τέλος στο θεατράκι της ΘΕ.Σ.Π.Ι. η παράσταση "Να γαληνεύεις καθώς τραντάζεσαι", που παρουσίασε η ομάδα χοροθεάτρου Salto Mortale.