Τικ… τακ… Τώρα την ακούς… Τώρα όχι… Τικ… Τακ… παίζω με ένα καθρεφτάκι μαζί σου από το απέναντι μπαλκόνι. Τώρα σε τυφλώνει το φως. Τώρα όχι. Τικ… Τακ… Ένας φάρος που αναβοσβήνει πάνω στα βράχια, σιωπηλός στο σκοτάδι. Τικ… Τακ… Όταν κάτι δεν το ακούμε, σταματά να υπάρχει; Τικ… Τακ… Όταν κάτι σταματά να το βλέπουμε, σταματά να υπάρχει; Τικ… Τακ…
Στα χέρια μου κρατώ το κορμί μου. Το γδύνω από τα πέπλα του, τα ψέματα και τις αλήθειες, τη λήθη και τη μνήμη. Τικ… Τακ… Ο χρόνος είναι μια ψευδαίσθηση στο μυαλό μας. Σ’ ένα κορμί ανταμώνονται πάντα όλα. Τικ… Τακ… Βγάζω τα μαλλιά, βγάζω τα πόδια να μη φύγει, τα χέρια να μην μ’ αγκαλιάσει. Τικ… Τακ… Πετάω τα μάτια που μπερδεύουν τα πάντα, το μυαλό που δεν χρειάζεται… Τικ… Τακ… Πετάω κάθε τι περιττό. Τικ… Τακ… Έχω μια καρδιά γυμνή να πάλλεται στα χέρια μου. Μια καρδιά όσο είναι η γροθιά μου. Τικ… Τακ… Μια καρδιά που γίνεται φως. Τικ… Τακ… Και αν δεν είναι καρδιά αυτό που κρατώ;… Τικ… Μπαμ!
8 σχόλια:
Και στο έλεγα εγώ: Θα σκάσει! Αλλά πότε με άκουσες για να το κάνεις και τώρα;
αυτή η αγάπη κάνει Μπαμ!
Και δεν ακούω ποτέ τους πυροτεχνουργούς, ειδικά τους Σκαντζοχοιριανούς!
Το άτομο δεν πρέπει να εκρήγνειται μόνο με/για μαθηματικούς τύπους αλλά κυρίως υπερβαίνοντάς τους!
Πώς το έλεγε το άσμα ελληνιστί? Ατομική μου ενέργεια και ανάσα μου στα χείλη μπλα μπλα μπλα
Σπαρκούλα ζείς, είσαι καλά;Τι ήταν αυτό το μπαμ, όχι άλλα αίματα... καλά είμαστε εδώ και τα λέμε, τι την θες, την ατομική ενέργεια, είδες τι έπαθε ο Αϊνστάιν, γι' άλλο σκοπό την προόριζε, αλλού του την πήγανε.
ζω και δηλώνω ερωτευμένη. αυτό τώρα αν είναι καλό ή κακό δεν νομίζω να έχει και τόση σημασία :)
αν δεν κάνει ο έρωτας Μπαμ! τότε δεν είναι έρωτας, πασατέμπος είναι για να περνάμε την ώρα μας. τσίκι-τσίκι-φτου!
και φυσικά ο έρωτας ποτέ δεν σου δίνει προορισμό, απλά σε πετάει στις στροφές έξω. τι να κάνω και εγώ; κρατάω σημειώσεις ότι προλαβαίνω γιατί με ζαλίζουν οι στροφές, παθαίνω και κάτι με τις υψηλές ταχύτητες. τραβάτε με και ας κλαίω. Στενογραφία έπρεπε να μάθω. Δεν προλαβαίνω! Ούτε σημειώσεις στο σχολείο στις πανελλήνιες τέτοιο γράψιμο!
Kοίτα να το χαρειειειειείς και θέλω να πω και κάτι για τους 1000 ωκεανούς σου, είναι η 2η φορά που κείμενό σου με καθηλώνει, το νιώθω "εσύ"...
αν το χαίρομαι λέει? 8 χρόνια περίμενα τέτοιον ντουβρουτζά και Δόξα το Θεώ στο Δόξα Πατρί με πέτυχε με γκελ κατάστηθα!
Οπότε ξεκινήσαν οι δημιουργηκες διαφωνίες για τα θέματα. Και για αυτό βλέπεις αυτόν τον αχταρμά. Αλλά με τα όπλα κάτω, τι μπορείς να γράψεις?
Σαν να μου φαίνεται πως ο αχταρμάς γίνεται για να γράφεις, πονηρούλα...
χιχιχιχι...και μεταξύ μας (και ενώπιον οοοοοόλων των μπλόγκερς) "άρρωστο", αλλά πάνσωστο.
είδες ε? βίτσιο! αν σου πω ότι θα προτιμούσα να τον είχα και ας μην έγραφα λέξη? ποτέ?
Δημοσίευση σχολίου