Ο ΠΟΝΟΣ ΠΟΥ ΓΙΝΕΤΑΙ ΔΥΝΑΜΗ, ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΣ ΠΕΤΡΟΣ Εκδόσεις: ΚΟΧΛΙΑΣ , 2002
Ο Πέτρος Παπαδόπουλος γεννήθηκε στα Γιάννενα το 1977. Στα πρώτα χρόνια της ζωής του κατάλαβε ότι η ζωή δεν είναι εύκολη, αντιμετωπίζοντας την αρρώστια του αδελφού του, του πρώτου αγοριού της οικογένειας. Η πάθηση ήταν αρκετά σπάνια και χτυπάει ένα αγόρι στο εκατομμύριο. Η σπάνια αυτή πάθηση με το όνομα προϊούσα μυϊκή δυστροφία του τύπου DUSEN που χτυπάει μόνο αγόρια, χτύπησε και τον μικρό Πέτρο. Χάνοντας τον αδερφό του σε ηλικία 18 ετών, οπλίστηκε με δύναμη, κάνοντας πέρα τις δυσκολίες συνεχίζοντας τη ζωή του, ενώ από τα 6 του χρόνια η πάθηση τον καθήλωσε στο κρεβάτι με τετραπληγία. Κατάλαβε ότι ο πόλεμος είχε αρχίσει και αυτό τον όπλισε με υπομονή και θέληση για να τα καταφέρει στην άνιση αυτή αναμέτρηση. Αποφάσισε να μοιραστεί τη ζωή του και τις εμπειρίες του με τους συνανθρώπους του, με τον μόνο τρόπο που θα μπορούσε να το κάνει. Μέσα από ένα βιβλίο, που γράφτηκε με ένα μόνο χέρι μπροστά σε ένα υπολογιστή. Και ο πόνος έγινε δύναμη, εμπειρία, φως για αυτό το νέο άνθρωπο που η θέλησή του νίκησε και νικάει τις δυσκολίες, βγάζοντάς τον νικητή.
Το βιβλίο αυτό είναι η άποψη ενός ανθρώπου που παλεύει καθημερινά για τη ζωή του. Υπάρχουν και άλλα νεαρά άτομα που η συγκεκριμένη πάθηση έχει καθηλώσει στο κρεβάτι αλλά ως τώρα το πρώτο δείγμα γραφής στην Ελλάδα έρχεται από τα Γιάννενα και το μυαλό του Πέτρου. Χωρίς να μπορεί να φοιτήσει σε σχολείο λόγω της κατάστασής του, ο Πέτρος έμαθε να διαβάζει μόνος του συνεχίζοντας να παλεύει και να διεκδικεί.
Ο ίδιος αναφέρει στο βιβλίο του:
Είτε είσαι άτομο με ειδικές ανάγκες είτε όχι, οι δυνατότητες να εκπληρώσεις όνειρα ζωής είναι απεριόριστες όταν παλεύεις με όλες σου τις δυνάμεις για να ζήσεις. Το δικό μου όνειρο ήταν το βιβλίο που κρατάτε στα χέρια σας.
Θαρρώ πως έγινε πραγματικότητα, γιατί ο σεβασμός που νιώθω για το δώρο που ονομάζεται ζωή μου έδωσε τη θέληση, το κουράγιο και την αυτοπεποίθηση που χρειάστηκα. Το μοιράζομαι μαζί σας και μ' ένα χαμόγελο ψυχής σας βεβαιώνω πως η ζωή είναι ωραία.
Ο Πέτρος Παπαδόπουλος γεννήθηκε στα Γιάννενα το 1977. Στα πρώτα χρόνια της ζωής του κατάλαβε ότι η ζωή δεν είναι εύκολη, αντιμετωπίζοντας την αρρώστια του αδελφού του, του πρώτου αγοριού της οικογένειας. Η πάθηση ήταν αρκετά σπάνια και χτυπάει ένα αγόρι στο εκατομμύριο. Η σπάνια αυτή πάθηση με το όνομα προϊούσα μυϊκή δυστροφία του τύπου DUSEN που χτυπάει μόνο αγόρια, χτύπησε και τον μικρό Πέτρο. Χάνοντας τον αδερφό του σε ηλικία 18 ετών, οπλίστηκε με δύναμη, κάνοντας πέρα τις δυσκολίες συνεχίζοντας τη ζωή του, ενώ από τα 6 του χρόνια η πάθηση τον καθήλωσε στο κρεβάτι με τετραπληγία. Κατάλαβε ότι ο πόλεμος είχε αρχίσει και αυτό τον όπλισε με υπομονή και θέληση για να τα καταφέρει στην άνιση αυτή αναμέτρηση. Αποφάσισε να μοιραστεί τη ζωή του και τις εμπειρίες του με τους συνανθρώπους του, με τον μόνο τρόπο που θα μπορούσε να το κάνει. Μέσα από ένα βιβλίο, που γράφτηκε με ένα μόνο χέρι μπροστά σε ένα υπολογιστή. Και ο πόνος έγινε δύναμη, εμπειρία, φως για αυτό το νέο άνθρωπο που η θέλησή του νίκησε και νικάει τις δυσκολίες, βγάζοντάς τον νικητή.
Το βιβλίο αυτό είναι η άποψη ενός ανθρώπου που παλεύει καθημερινά για τη ζωή του. Υπάρχουν και άλλα νεαρά άτομα που η συγκεκριμένη πάθηση έχει καθηλώσει στο κρεβάτι αλλά ως τώρα το πρώτο δείγμα γραφής στην Ελλάδα έρχεται από τα Γιάννενα και το μυαλό του Πέτρου. Χωρίς να μπορεί να φοιτήσει σε σχολείο λόγω της κατάστασής του, ο Πέτρος έμαθε να διαβάζει μόνος του συνεχίζοντας να παλεύει και να διεκδικεί.
Ο ίδιος αναφέρει στο βιβλίο του:
Είτε είσαι άτομο με ειδικές ανάγκες είτε όχι, οι δυνατότητες να εκπληρώσεις όνειρα ζωής είναι απεριόριστες όταν παλεύεις με όλες σου τις δυνάμεις για να ζήσεις. Το δικό μου όνειρο ήταν το βιβλίο που κρατάτε στα χέρια σας.
Θαρρώ πως έγινε πραγματικότητα, γιατί ο σεβασμός που νιώθω για το δώρο που ονομάζεται ζωή μου έδωσε τη θέληση, το κουράγιο και την αυτοπεποίθηση που χρειάστηκα. Το μοιράζομαι μαζί σας και μ' ένα χαμόγελο ψυχής σας βεβαιώνω πως η ζωή είναι ωραία.
http://threads-of-beauty.blogspot.com/2008/03/blog-post_6891.html
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου