Σπυριδούλα

- Κερασμένος.
Γυρίζει και βλέπει πίσω του τη Σπυριδούλα.
- Το αναψυκτικό μου, τα τσιγάρα του και έναν φραπέ για μένα.
- Δεν είσαι με την Άννα;
- Κοιμάται. Ήρθε η ποντικομαμή και είναι στην μονάδα για να
μάθει από πρώτο χέρι τα νέα σαν συνάδελφος. Ας φανεί και αυτός κάπου χρήσιμος! Πώς και δεν της όρμησες; Έτοιμος ήσουν.
Πλήρωσε και πήγαν σε μία άκρη. Ο καφές ήταν ακόμα χειρότερος από τον προηγούμενο. Τέτοιες ώρες, τέτοια λόγια.
- Την άκουσες τι έλεγε; Είπε ο Χρήστος.
- Την άκουσα. Στην μονάδα έχουν κρυμμένη μία τηλεόραση.
Ευκαιρία είναι να δούμε από πρώτο χέρι αν ακούνε όσοι είναι σε κώμα. Αν την ακούσει ο Αιμίλιος, θα σηκωθεί με συνοπτικές διαδικασίες να της ρίξει το βρωμόξυλό της. Ακούς εκεί όρισαν και ημερομηνία γάμου!
- Πρέπει να σαμποτάρω την τηλεόραση στο δωμάτιο της Άννας.
Το τελευταίο που θα θέλει να ακούσει τώρα είναι αυτές τις βλακείες.
- Λες να έχει την όρεξη να δει τηλεόραση; Και πως θα την
ανοίξει; Με τηλεκίνηση; Δεν έχει τηλεκοντρόλ. Χαλάρωσε.
Ο Στέφανος εμφανίστηκε στο κυλικείο. Με ένα ειρωνικό βλέμμα τους χαιρέτησε, πήρε κάτι και έφυγε σφυρίζοντας. Ο Χρήστος σηκώθηκε από το τραπέζι να τον ακολουθήσει. Η Σπυριδούλα τον άρπαξε από το χέρι και τον έβαλε να καθίσει πάλι.
- Ας’ τον, δεν αξίζει τον κόπο. Τον έδειρες ήδη μια φορά. Αρχίζεις και επαναλαμβάνεσαι. Πού πήγε η πρωτοτυπία σου; Θα σκεφτούμε κάτι καλύτερο. Χάλια αυτός ο καφές. Να μου θυμίσεις όταν έρθει η ποντικομαμή να τον στείλω να μας πάρει τίποτα της προκοπής. Οι ασθενείς μπορεί να την γλυτώσουν από τους γιατρούς, τους υπόλοιπους όμως θα τους αποτελειώσει το κυλικείο.
- Θα ξυπνήσει ο Αιμίλιος;
- Για να διαβάσω τον φραπέ και να σου πω. Χρήστο, συγκεντρώσου! Πού να ξέρω; Στο χέρι του είναι.
- Και αν δεν ξυπνήσει;
- Θα βρούμε άλλον πρωταγωνιστή. Πώς κάνεις έτσι; Έβλεπα ένα τεκνό στα περιοδικά, μπουκιά και συχώριο! Θα μας έρθει και φτηνά.
- Σπυριδούλα! Θα σε βαρέσω!
- Μάζεψε τα σάλια σου γιατί θα αυξηθούν τα εργατικά ατυχήματα εδώ μέσα. Αλλά τώρα που το σκέφτομαι είναι η μόνη σου ελπίδα να ρίξεις γυναίκα εδώ μέσα. Ή μήπως νομίζεις ότι δεν σε είδα πώς κοίταζες τη νοσοκόμα;
- Ντροπή!
- Όταν τις χαλβαδιάζεις δεν είναι ντροπή, όταν στην λέω είναι! Άντρες, πεταμένα λεφτά.
- Έρχεται η επιταγή σου, μαζέψου.
- Γιώργο τι σου είπαν εκεί μέσα;
- Είστε για δέσιμο όλοι σας! Τα κανάλια σας έλειπαν μέσα σε όλα αυτά; Χαμός έγινε μέσα στη μονάδα. Ειδοποίησαν τον διοικητή.
- Για να δώσει συνέντευξη;
- Σπυριδούλα! Συγκεντρώσου!
- Όχι που δεν θα τον χάλαγε! Τι στοίχημα πάτε ότι όταν έρθει θα βγάλει ιατρικό ανακοινωθέν;
- Ασ’ την αυτήν Γιώργο. Τι σου είπαν;
- Πλήρωσε τις καταχρήσεις του. Έτρεχε με φρένα πειραγμένα.
- Εγώ το ‘λεγα ότι δεν είχα σώας τας φρένας αλλά την Σπυριδούλα δεν την ακούει ποτέ κανείς!
- Σπυριδούλα!!!
- Καλά – καλά! Μη φωνάζετε Ρόμπα θα γίνουμε.
- Το περίεργο είναι γιατί δεν ξυπνά. Δοκίμασαν να τον αποσωληνώσουν αλλά δεν πήρα μπροστά και τον διασωλήνωσαν ξανά. Αύριο θα δοκιμάσουν πάλι να τον βγάλουν από το μηχάνημα. Με ρώτησαν αν ειδοποιήσαμε κάποιον συγγενή.
- Έχω μία παρ’ ολίγον νύφη. Κυλιέται στα πατώματα. Να τη φωνάξω;
- Σπυριδούλα!
- Μα την είδες τη νύφη του Τσάρλι; Με το νυφικό θα μιλήσει την επόμενη φορά.
- Εγώ πρέπει να φύγω Σπυριδούλα. Με κάλεσαν για περιστατικό. Θα τα πούμε αύριο. Ότι χρειαστείς, πάρε με τηλέφωνο. Τα ξέρω τα παιδιά που είναι μέσα. Θα δυσκολέψει το επισκεπτήριο. Το έμαθε το προσωπικό του νοσοκομείου και περνάνε όλοι για να δουν όλοι αν είναι αλήθεια. Κοράκια! Αι στο καλό. Φεύγω. Θα τα πούμε αύριο όπως είπαμε.
Έσκυψε τη φίλησε και έφυγε. Εκείνη τη στιγμή κάποιος δυνάμωσε την τηλεόραση στο κυλικείο. Γύρισαν ενοχλημένοι να δουν τι γίνεται. Έδειχνε το νοσοκομείο, έναν δημοσιογράφο και μετά την Μαρία. Πότε πρόλαβαν κιόλας; Κοίταξαν το ρολόι. Υπολόγισε μέχρι και την ώρα! Πάνω στις ειδήσεις. Ο κόσμος μόλις το είδε, άρχισε να απομακρύνεται. Πήγαιναν προς τη μονάδα όπως το αίμα τραβάει τους καρχαρίες. Σηκώθηκαν μηχανικά και τους ακολούθησαν. Γινόταν χαμός. Ο Στέφανος μοίραζε αυτόγραφα της Μαρίας. Η Μαρία δεχόταν τη συμπαράσταση του κόσμου. Η παράσταση, με τον Αιμίλιο ή χωρίς, θα γινόταν το θέμα συζήτησης. Αλλά μάλλον η Άννα δεν ήταν σε θέση να το εκτιμήσει. Αχάριστος κόσμος!
- Πάω να πάρω κάτι από έξω, πριν ψοφήσουμε και εμείς εδώ
μέσα. Χρήστο τι θες να σου φέρω όταν έρθω;
- Τσίπα. Αν δεν βρεις, εκείνη τη νοσοκόμα. Πρέπει να σχολάει όπου να ‘ναι