Πώς τελειώνουν τα παραμύθια;

Επιτέλους ένας καφές της προκοπής. Στο ασανσέρ ο Αιμίλιος και η Μαρία ήταν το θέμα συζήτησης. Κάποιοι στοιχημάτιζαν για το αν ο Αιμίλιος θα ξυπνήσει ή όχι και το προχωρούσαν μέχρι την απόδοση που θα είχε ενδεχόμενη δωρεά οργάνων. Κοιτούσε την ένδειξη των ορόφων στο ασανσέρ. Δεν αργούσαν. 3..2…1 Η πόρτα άνοιξε και στον τοίχο απέναντι είδε την Αναστασία. Σήκωσε το βλέμμα της και τον είδε. Πάγωσε. Η πόρτα του ασανσέρ έκλεισε και το ασανσέρ συνέχισε την πορεία του.
Κατέβηκε στο ισόγειο. Προσπάθησε να χαθεί μέσα στο πλήθος. Κατευθύνθηκε προς την έξοδο αλλά τελευταία στιγμή θυμήθηκε τον Αιμίλιο. Αποφάσισε πως έπρεπε να αντιμετωπίσει την Αναστασία. Αλλά όχι τώρα. Θα πήγαινε από τις σκάλες. Η Αναστασία, η Μαρία, η Άννα και ποιος ξέρει ποια ακόμα θα εμφανίζονταν στην συνέχεια. Μήπως η Τori; Με τόσα παράλογα, δεν μπορούσε να ζητήσει και αυτός το δικό τους;
Έφτασε στην εντατική. Εκείνη την ώρα έβγαινε ένας γιατρός από την μονάδα. Τον πλησίασε και τον ρώτησε για τον Αιμίλιο. Ο γιατρός τον αγριοκοίταξε και απομακρύνθηκε. Ο Χρήστος έτρεξε πίσω του.
- Είμαι ο ξάδερφός του και θα ήθελα να μου πείτε αν ο Αιμίλιος
αποσωληνώθηκε.
- Από χτες έχω γνωρίσει τους γονείς του Αιμίλιου… και τους 5, 6
αδέλφια, την πεθερά και 2 ξαδέλφια. Άσε με να χαρείς άνθρωπέ μου και έχω δουλειά.
- Είμαι όντως ξάδελφος του Αιμίλιου, το βράδυ ήμουν με την κ.
Πάνου, που την βγάλατε από την εντατική αλλά δεν είχε κανέναν. Σας μίλησε και ο Γιώργος σχετικά, σαν συνάδελφος, μέσα στην μονάδα.
Ο γιατρός κοντοστάθηκε και πήρε τον Χρήστο σε ένα γραφείο.
- Δεν ξέρω τι συμβαίνει αλλά δεχτήκαμε τηλεφώνημα από υψηλά
ιστάμενα πρόσωπα να μην επιχειρήσουμε να τον αποσωληνώσουμε. Σχεδιάζεται επιχείρηση μεταφοράς του και για τον φόβο των επιπλοκών, κρίνεται ως ασφαλέστερη η διακομιδή του με τη διασωλήνωση.
- Η Αναστασία!
- Την ξέρετε και εσείς;
- Φυσικά! Σας είπα ότι είμαστε ξαδέλφια αλλά φαίνεται πως δεν
είναι αρκετό για να με πιστέψετε.
- Δεν φαντάζεστε τι έχουμε ακούσει από όταν δημοσιοποιήθηκε
η παρουσία του στην μονάδα εντατικής θεραπείας. Να φανταστείτε ότι το πιο λογικό ήταν όταν η κ. Πάντα μας έδειξε αντίγραφο του πιστοποιητικού γάμου και έδωσε εντολή για τις διαδικασίες αφού η υποτιθέμενη μνηστή έδινε σειρά συνεντεύξεων στους τηλεοπτικούς σταθμούς και τα έντυπα.
- Γνωρίζετε πού θα τον μεταφέρουν;
- Όχι. Η κ. Πάντα τα έχει ρυθμίσει όλα αλλά φαντάζομαι κάπου
που πιθανώς να μπορέσουν να του προσφέρουν κάτι παραπάνω από εμάς.
- Το ανακοινώσατε στη Μαρία;
- Από τη στιγμή, που δεν υπάρχει κάποια συγγενική σχέση δεν
είμαι υποχρεωμένος να ενημερώσω κανέναν.
Εκείνη τη στιγμή κάποιος χτύπησε την πόρτα. Ο γιατρός τον κάλεσε μέσα και είδε την Αναστασία. Είχαν περάσει πολλά χρόνια από τότε που την είχε δει για τελευταία φορά αλλά παρέμενε γοητευτική. Μια γοητευτική μαινάδα που δεν ήταν καθόλου φιλική.
- Γιατρέ οι συνεννοήσεις έχουν ολοκληρωθεί. Σε λίγο θα
επικοινωνήσουν μαζί σας για τις λεπτομέρειες. Θα σας παρακαλούσα η μεταφορά να γίνει όσο το δυνατόν πιο διακριτικά σε όλο αυτό το τσίρκο.
- Η αρμοδιότητα μου σταματά στην είσοδο της μονάδας. Θα
προσπαθήσω αλλά δεν υπόσχομαι τίποτα. Με συγχωρείτε αλλά πρέπει να επιστρέψω στην εργασία μου. Ίσως εσείς είστε η πιο κατάλληλη να δώσετε στον κύριο από εδώ τις απαντήσεις, που ζητά από εμένα.
Ο ιατρός συνόδεψε και τους δύο έξω από το γραφείο, κλείδωσε και χάθηκε στο βάθος του διαδρόμου.
- Γιατί παίρνεις τον Αιμίλιο, Αναστασία;
- Δεν νομίζεις ότι ξεφτιλίστηκε αρκετά; Αν μπορούσε να μιλήσει και ο ίδιος αυτό θα ήθελε, να εξαφανιστεί από όλους και όλα για λίγο. Να ηρεμήσει και να επιστρέψει όταν το επέλεγε ο ίδιος. Του δίνω αυτόν τον χρόνο να επιλέξει.
- Πού θα τον πας;
- Δεν σε αφορά. Και δεν νομίζω να κάνεις φασαρία για αυτό. Με μία γραφική εξοφλημένη να κάνει καραγκιοζιλίκια στις κάμερες και ακόμα μία χειρουργημένη στον τέταρτο, δεν νομίζω πως είναι οι καλύτερες συνθήκες για να ξυπνήσει κάποιος. Τουλάχιστον όχι σε αυτή τη διάσταση.
- Πώς ξέρεις για την Άννα;
- Ο Αιμίλιος μου είχε πει για την ιστορία τους. Δεν σταματήσαμε τις επαφές ποτέ. Λεκτικές και σωματικές. Απλά είχαμε συμφωνήσει στην απόλυτη ελευθερία του καθενός.
- Και με το να τον παίρνεις σαν πακέτο τώρα, σέβεσαι δηλαδή την απόλυτη ελευθερία του; Δεν μιλάς ε;… Ο Αιμίλιος σου είχε ζητήσει διαζύγιο έτσι δεν είναι; Απάντησέ μου αν έχεις τα κότσια.
- Δεν το χρειάστηκε ποτέ. Ποτέ δεν τον εμπόδισα σε κάτι.
- Εκτός αν ήθελε να προχωρήσει τη ζωή του και η νέα του ζωή δεν είχε χώρο για σένα. Αυτό κάνεις Αναστασία; Τον εκδικείσαι; Αυτόν; Την Μαρία; Την Άννα; Ποιον από όλους εκδικείσαι;
- Εμένα, που είχα πιστέψει πως μια μέρα θα γυρνούσε πίσω. Αφού δεν γύρισε μόνος του, ήρθα να τον πάρω εγώ εκεί που ανήκει. Σπίτι του. Σπίτι μας. Το παραμύθι τελείωσε.