Κυριακή, Αυγούστου 17, 2008

Τι θα γινόταν αν κάποια φορά αλλάζαμε το τέλος στο παραμύθι;

- Να υποθέσω ότι έζησαν αυτοί καλά και εσύ καλύτερα; Παραδέξου το. Θα ήθελες πολύ να μπεις εκεί μέσα και να κλείσεις το μηχάνημα, έτσι δεν είναι; Τη βλέπεις αυτή τη γελοία εκεί πέρα που φωτογραφίζεται; Πώς νοιώθεις, που ακόμα και αυτή, ο Αιμίλιος την είχε πάνω από σένα; Με αυτήν τουλάχιστον άντεξε να ζήσει κάτι παραπάνω από ότι μαζί σου.
- Πώς νοιώθεις τόσα χρόνια στη σκιά του; Να είσαι πάντα δεύτερος; Να γλύφεις αποφάγια; Να είσαι ανάμεσα σε τόσο κόσμο και να ‘σαι πάντα μόνος;
- Πώς νοιώθεις που ο Αιμίλιος απλά σε προσπέρασε; Άσ’ το, μην μπαίνεις στον κόπο. Κανείς δεν νοιάζεται πια. Και μόνο ο Αιμίλιος μπορεί να μας πει αν νοιάστηκε ποτέ αλλά χάρη σε σένα δεν είναι ιδιαίτερα ομιλητικός σήμερα.
Εκείνη την ώρα η πόρτα του ασανσέρ άνοιξε και ο Χρήστος μπήκε μέσα. Κοίταξε το ποτήρι στα χέρια του και μετά την Αναστασία που τον παρακολουθούσε. Δεν θα κατάφερνε να πιει ούτε έναν καφέ της προκοπής στο νοσοκομείο. Έφτασε στην κλινική, που είχαν την Άννα αλλά δεν τον άφησαν να περάσει γιατί οι ιατροί έκαναν επίσκεψη. Το επισκεπτήριο θα ξεκινούσε σε δύο ώρες.
Στήριξε το βάρος του σώματός του στον τοίχο και άκουσε το ασανσέρ να ανοίγει πίσω του. Ένοιωσε ένα χέρι στον ώμο του και πετάχτηκε έντρομος.
- Φάντασμα είδες;
Ήταν η Σπυριδούλα.
- Ούτε αυτός ο καφές ήταν της προκοπής;
Του πήρε το πλαστικό ποτήρι από τα χέρια και το πέταξε στα
σκουπίδια.
- Έλα, πάμε στο κυλικείο να τσιμπήσουμε κάτι, να κάνεις και εσύ
κανένα τσιγάρο να συνέλθεις. Δεν πήρε μπροστά ούτε σήμερα, έτσι δεν είναι; Μη στεναχωριέσαι…
- Η Αναστασία, η γυναίκα του Αιμίλιου είναι εδώ, έξω από την
εντατική.
- Και εμείς γιατί καθόμαστε εδώ; Πάμε κάτω να δω τα μούτρα
της Μαρίας.
- Η Μαρία δεν το ξέρει. Απασχολεί τους δημοσιογράφους όσο η
Αναστασία κανονίζει να μεταφερθεί αλλού ο Αιμίλιος. Αυτή συνεννοήθηκε να μην δοκιμάσουν να τον αποσωληνώσουν μέχρι να μεταφερθεί εκεί που θέλει.
- Πρέπει να πάρουμε την κατάσταση στα χέρια μας.
Έβγαλε το κινητό από την τσέπη της και κάλεσε έναν αριθμό.
- Καλημέρα αγάπη. Σε χρειάζομαι. Τώρα! Εμφανίστηκε κάποια
που ισχυρίζεται ότι είναι η γυναίκα του Αιμίλιου και δεν αφήνει να τον ξυπνήσουνε γιατί θέλει να τον πάρει από το νοσοκομείο. Σε παρακαλώ, κάνε κάτι πριν τον μετακομίσουν προκειμένου να τον σετάρει με την υπόλοιπη οικοσκευή της γιατί τον ξάδελφο από εδώ τον συνδέσανε με Κάιρο…. Ναι, έστω μια τελευταία προσπάθεια να ξυπνήσει πριν τον μεταφέρουνε. Ευχαριστώ αγάπη. Περιμένω τηλεφώνημά σου. Γεια.
Μη χάσκεις! Κατεβαίνουμε στην εντατική. Η Σπυριδούλα αναλαμβάνει δράση.
- Καλά σούπερ γκούφυ φάε τα φιστίκια σου πριν σώσεις τον
κόσμο και άσε με εμένα εδώ.
- Τη φοβάσαι ε; Έλα μαζί μου. Tώρα!
Τον άρπαξε από το χέρι και τον τράβηξε μέσα στο ασανσέρ. Από
το πεπρωμένο σου μπορεί να ξεφύγεις, από τη Σπυριδούλα ποτέ!

1 σχόλιο:

ria είπε...

φιλενάδα, δεν μπορώ να μπω στο μπλόγγερ, ο μανώλης μου φτιάχνει τώρα τον υπολογιστή και είμαι στο λαπτοπ του γιου μου!

θα σε δω αύριο αν γίνει το δικό μου παιχνιδάκι!