Υπόγεια Ρεύματα: Μ' αρέσει να μη λέω πολλά *respect* (για έναν ακατανόητο λόγο σε όλους όσους λέω ότι μ' αρέσει αυτό τραγούδι πέφτουν κάτω και χτυπιούνται από τα γέλια... είμαι τραγικά φλύαρη!!!)
Επίσης άκουγα τρύπες (τα πάντα και στο τέρμα της έντασης), διάφανα κρίνα (μέρες αργίας)
, πράσσειν άλογα (Βασίσου πάνω σου),
magic de spell (διακοπές στο sarajevo, εμένα οι φίλοι μου κ.τ.λ.),
μωρά στη φωτιά (λατρεμένο τραγούδι το παυσίπονο) και ξύλινα σπαθιά, που είχαν αρχίσει να το διαλύουν εκείνη την εποχή. Καθόλου άσχημα για ένα φλωράκι του κερατά που είχε περάσει 19η στους 90 που γίναν 120 και φτάσαν 150 στην πιο αυτιστική και ξιπασμένη σχολή του πανεπιστημίου. Ευτυχώς μετά το πρώτο εξάμηνο ξύπνησε ο άλλος μου εαυτός και το φλωράκι έβγαινε μόνο να καθαρίσει γενάρη-ιούνη-σεπτέμβρη και ξανάμπαινε στην ντουλάπα μετά!
Αγαπημένο cd της εποχής το Παυσίλυπον του Μαχαιρίτσα, που συμπεριελάμβανε το τραγούδι "Εκεί στο Νότο", το οποίο με κατατρέχει έκτοτε.
Εκείνη την εποχή συνάντησα και τους συνήθεις υπόπτους με το cd Μέρες Αδέσποτες και πλέον αγαπημένο κομμάτι τις περικοπές ενός απόκρυφου ευαγγελίου
Όλες οι παραπάνω επιλογές αναιρούνταν εις τα εξεταστικάς περιόδους που άκουγα αποκλειστικά σκυλιά και κλαρίνα τις πλέον τραγικές ώρες π.χ. 04.00 που ξύπναγα για να διαβάσω... -είμαι τραγική στις ώρες μελέτης - (μη λυπάστε τους γείτονες,μένω σε μονοκατοικία η οποία απέναντι βλέπει νεκροταφείο, δεξιά τις φυλακές και αριστερά το τρελλάδικο... οπότε σε κάνει να φιλοσοφείς για το πού θα σε βγάλει η ζωή τελικά.)
Για ένα μυστήριο λόγο κανείς δεν τολμούσε εκείνες τις φάσεις να μου απευθύνει το λόγο...
Αφού σας ταλαιπώρησα με περισσότερα από 10 τραγούδια με την σειρά μου προσκαλώ όποιον είχε το κουράγιο και την υπομονή και διάβασε και τις 2 αναρτήσεις, να συνεχίσει με τα δικά του αγαπημένα.
Μία καληνύχτα και να θυμάστε εκεί που περπατάτε αμέριμνοι... προσοχή στο γορίλα!
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου