
Ξαπλώνω στη σκηνή με τον προβολέα πάνω μου ενώ όλα τα άλλα φώτα είναι σβηστά. Βάζω το δεξί μου χέρι στο στήθος και το αριστερό στην κοιλιά. Συγκεντρώνομαι στην ανάσα μου με τα μάτια κλειστά ενώ η μουσική των Enigma, που ακούγεται από τα ηχεία αρχίζει να ξεθωριάζει. Γίνομαι όλη φως. Σχηματίζω στη σκέψη μου τα χέρια μου, τα πόδια μου, το πρόσωπό μου, τα μαλλιά μου, το λαιμό μου. Όλα να μετουσιώνονται σε φως. Εισπνέω από την μύτη και εκπνέω από το στόμα αργά. Ακολουθώ τον ρυθμό που θέλει η ανάσα μου. Δεν υπάρχει τίποτε άλλο εκτός από την ανάσα μου και το φως. Σιγά-σιγά μαζεύω αυτό το φως. Με κάθε μου ανάσα συγκεντρώνεται όλο στην κοιλιά μου και γίνομαι μια σφαίρα φωτός. Μένω εκεί. Μια σφαίρα φωτός που ανασαίνει.

Θα με ζητήσεις εσύ, να με κάνεις δική σου αυτή τη φορά. Κλείνω τα μάτια. Την ξέρω τη σκηνή. Δεν θα φύγω από το σώμα της. Νοιώθω το φως να με αγκαλιάζει, να με ζεσταίνει. Του κρύβομαι και του δίνομαι ξανά. Νοιώθω το ξύλο να συνομιλεί με τα γυμνά μου πόδια. Το αγκαλιάζω και του φεύγω. Ένα σώμα αγαπημένο. Ένα σώμα που ποθεί. Ένα σώμα που σπαρταράει στα χέρια μου από ηδονή.

Δεν το βλέπεις; Δικιά σου είμαι.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου