pain

Έλα. Αν μ’ ακούς, έλα. Και αν δεν μ’ ακούς κάτσε απλά στο πιάνο σου και παίξε κάτι για μένα.

‘Έλα σου δίνω το ρυθμό. Μέτρα την ανάσα μου. Μέτρα το βλέμμα μου. Μέτρα τα παΐδια μου και γω θα μετράω τη γύμνια σου, το λίγο σου

Έλα!!! Μ’ ακούς; Χτυπάω τις καμπάνες, χτυπάω εσένα, χτυπάω εμένα και δεν μπορώ να σπάσω αυτή την εκκωφαντική σιωπή. Φουσκώνει… φουσκώνει και γω πνίγομαι, ασφυκτιώ και θέλω να αρχίσω να ουρλιάζω, να ουρλιάζω τόσο πολύ, που να σπάσει το ποτήρι που κρατάς στα χέρια σου, να σπάσει η τηλεόραση σου μπας και μπορέσεις να με δεις, να σπάσει ο καθρέφτης μου μήπως μπορέσω και με δω και γω πραγματικά!

Θέλω να βγουν! Σαν τοκετός, που αργεί και γω σπρώχνω- και γω ουρλιάζω- και γω αναπνέω γρήγορα, ολοένα και πιο γρήγορα, και ουρλιάζω να βγουν από μέσα μου. Σφάχτε με και αν δεν μπορείτε, φέρτε μου μαχαίρι να το κάνω εγώ, μόνο να βγουν από μέσα μου!

Βυθίζομαι και αυτός ο πόνος με τραβάει βίαια προς τα πάνω. Κοιτώ τον ουρανό και ουρλιάζω! Το όνομα μου χάνεται ανάμεσα στα ουρλιαχτά! Δεν σε ξέρω, δεν σε γνώρισα ποτέ! Δεν ξέρω τίποτα! Μόνο πόνος να διαλύει τα πάντα! Πόνος πιο δυνατός από τη φωνή μου, δεν με ακούω πια, το στόμα μου ανοίγει διάπλατα, ο χρόνος επιμηκύνεται σαν τσίχλα που παίζεις στο στόμα -και τραβάς! Μη με τραβάς τόσο! Μη με τεντώνεις! Δεν αντέχω! Μ’ ακούς;;; Μη με τεντώνεις! κλαίω και ουρλιάζω

-δεν έχω χρόνο να κλάψω μόνο,

- δεν έχω αντοχές να ουρλιάζω μόνο.

Μη με τεντώνεις! Μη με τραβάς! Δεν είμαι σφεντόνα, δεν είμαι τσίχλα, δεν είμαι η Ιωάννα, δεν είμαι τίποτα τίποτα

-μόνο πόνος! Πονάω καταλαβαίνεις; Ποναααααααααααααααααω! Μαλάκα δεν κατάλαβες ποτέ πόνο. Ο πόνος γίνεται μίσος. Το ταβάνι γυρίζει. Ματώνω. Ξεπουπουλιάζω αγγέλους.

Σκοτώστε με! Αν έχετε οίκτο, αν έχετε έλεος σκοτώστε με! Τώρα!!! Δεν υπάρχει κόλαση δεν υπάρχει παράδεισος μόνο αυτός ο πόνος

-ούτε εγώ υπάρχω -

πονάω μ’ ακούτε;

Δεν μ’ ακούει κανείς κανείς δεν φωνάζει πιο δυνατά

Φωνάζω τόσο δυνατά μέχρι να πονέσουν τα αυτιά μου περισσότερο, μέχρι να ματώσει ο λαιμός μου

Φωνάζω

και σεις δεν μ’ ακούτε

Μπορείτε και περπατάτε, μπορείτε και μιλάτε για μαλακίες

Ακούτε; Για μαλακίες και γω πονααααααααααααωωωωωωω

Δεν αντέχω τον πόνο

Ακούτε;

Δεν αντέχω

Περπατάτε, χαμογελάτε, κοιτάτε με κατανόηση, κλείνετε τα φώτα σε παιδιά που κοιμούνται, λέτε ψέματα, φεύγετε,

τσακίδια!

Χαστουκίζομαι μήπως αλλάξει ο πόνος

Λυπηθείτε με! Σας ξορκίζω! Σκοτώστε! Πάρτε το από μέσα μου!

Δώστε μου φάρμακα

Δώστε μου θάνατο

Δώστε μου λήθη

Σε μισώωωωω

Πονάωωωω

Με σκίζει

πεθαίνω και ο κόσμος συνεχίζει να κινείται

Στο κρεβάτι του Προκρούστη και συ κοιμάσαι.

θα σε σκότωνα αν άντεχα για λίγο τόσο λίγο τσοτσο τον πόνο

Αααααααα