22/12/2005 -b

[αφού ξεχάσεις ότι έμαθες αρχίζει η αλήθεια]
-00:15-

Τι γλυκό φως
-15 bhmata meta to mhden-
Διαύγεια αττικού ουρανού
-15 anases akoma makrya-
Κατάλευκα σύννεφα χρυσαφιές ανταύγειες
-15 kommatia skotadi-
Στο άλσος οι κοκκινολαίμηδες
-na metroyn esena poy leipeis-
Ετοιμάζουν την αποχώρηση της μέρας


Φεγγάρι
-hlios-
Στη μέση του ουρανού πάνω από το Λυκαβηττό
-eipame synomwtika-
Σχεδόν μαρμάρινο στήθος κοπελιάς σε προφίλ
-kai perimenoyme-
Ακινησία
-mes sth siwph-
Ένα ζευγάρι πουλιά πετά ανατολικά
-xwrista-
τα σύννεφα παίρνουν να μαυρίζουν
-xarasoyme rytides-
καναρινιές φωνές στο βάθος
-gernaw-
γρήγορο περιστέρι έσχισε την εικόνα και πήγε
-akoys?-
βαθιά προς το πεδίο του Άρεως
-mh feygeis-
Στο αλσακι το πράσινο των πεύκων οργιάζει
-mh mhdiseis-
σε λίγο όλα θα τα καταπιεί το μαύρο
-xana-
Δε λέω για τον Υμηττό που όλο και σκουραίνει,
-xhmerwnei-
Πάνω του όμως κάθισε μαργαριτάρι
-mhn pas sth doyleia-
μαύρο περιστέρι άκρη άκρη στο ελενιτ τσιμπολογιεται
-perimenw-

Ένα άλλο απέναντι του το χαζεύει
-akoma-

Στην άλλη μεριά ήταν άβυσσος
-me ta karfia sto xeri-



....
άχρηστη πληροφορία. αυτό είναι 2 ποιήματα... το 2ο γράφτηκε πάνω σε αυτό με τα greeklish σαν απάντηση σε αυτό. ανάλογα πώς θα επιλέξει κάποιος να το διαβάσει κερδίζει το δικό του ποίημα. Είναι παιχνίδια ενός γνωστού μου με τις λέξεις.
















Να απαλύνει το κύμα στα γοργά βήματα σου
Να ρωτάνε οι βοριάδες για τ όνομα σου
να κολπωνουν πανιά των ζέφυρων φιλιά
και σαν λύνεις μαλλιά
να ζηλεύουν τα αγάλματα ομορφιά.

Να αλητεύουν δελφίνια σιμά σου
Να σε γδύνει το κύμα να σε ντύνει το κύμα
Να χαίρεται ωκεανός την αγκαλιά σου
Κι όλη η θάλασσα να είναι δικιά σου

Φυτεύοντας άστρο θητεύοντας άσπρο
Στου Γαλαξία τα σκαλιά κερνάς φιλιά

Κόσμος κατοικημένος από λέξεις, ου μπλέξεις.

Σπάνε ρολόγια όταν σε σμίγω
Κι όλη η θάλασσα γίνεται δικιά σου.
Κι όταν λύνεις μαλλιά
ζηλεύουν τα αγάλματα ομορφιά.


Να απαλύνει το onoma στα γοργά filia σου
Να ρωτάνε οι lexeis για ta bhmata σου
να κολπωνουν delfinia των ζέφυρων mallia
και σαν λύνεις pania
να ζηλεύουν τα rologia agkalia

Να αλητεύουν boriades σιμά σου
Να σε γδύνει h thalassa να σε ντύνει o kosmos
Να χαίρεται to astro την αγκαλιά σου
Κι όλos o galaxias να είναι δικos σου

Φυτεύοντας kyma θητεύοντας bhma
Στου Γαλαξία τα σκαλιά κερνάς lexeis

Κόσμος κατοικημένος από thalasses, ου μπλέξεις.

Σπάνε agalmata όταν σε σμίγω
Κι όλη η omorfia γίνεται δικιά σου.
Κι όταν λύνεις pania
ζηλεύουν τα rologia agkalia.