Δεν πίνω το γάλα. Αρνιόμουν πεισματικά από τα γεννοφάσκια μου. Πάντα όμως βρίσκω μια δικαιολογία να αγοράσω ένα φρέσκο. Πότε για γλυκό, πότε για φαγητό, πότε για κάποιον άλλον. Το φέρνω στο σπίτι και το βγάζω στη βεράντα. Φέρνω το τασάκι κοντά μου και ανάβω τσιγάρο.
Το παίρνω στα χέρια μου και χαζεύω τις ημερομηνίες. Ημερομηνία παραγωγής – ημερομηνία κατανάλωσης. Γελάω σκεφτόμενη το κόστος και τη φθορά φαιάς ουσίας που απαιτήθηκε για να συνειδητοποιήσω το πόσο μου μοιάζει τελικά αυτό το γάλα, που δεν πίνω ποτέ. Θυμάμαι τις δηλώσεις-δεσμεύσεις μου. Ημερομηνία παραγωγής- ημερομηνία κατανάλωσης. Ούτε μια εβδομάδα. Όπως εγώ πάνω-κάτω.
Έστησα τις λέξεις μου
Σκιάχτρα να διώχνουν τους ανθρώπους
Ύψωσα μαύρο πανί
Και λάμνω στη στεριά μονάχη μου
Δεν θέλω να πάω μακριά
Απέναντι μόνο
Μα δε φυσάει απόψε
Σε τούτη την έρημο
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου